پیشگیری ثانویه

پيشگيرى ثانويه

- سرخجه بدون عارضه، نيازى به درمان اختصاصى ندارد.

- حمام نشاسته براى رفع خارش شديد بزرگسالان، مفيد است.

- براى شيرخواران مبتلا به سرخجه مادرزادي، بايد تا يک‌سال مقررات جداسازى (ايزولاسيون) رعايت شود و پس از ماه سوم مراقبت، از حلق و بينى و ادرار آنها به‌طور مکرر کشت تهيه شود تا درصورت مثبت بودن جواب، تصميم لازم درمورد آنان اتخاذ شود.

- درصورت بروز آرتريت در بزرگسالان مى‌توان از آسپيرين استفاده نمود و نيازى به تجويز استروئيدها نمى‌باشد.

- آنسفاليت ناشى از سرخجه نيز درمان اختصاصى ندارد.

- ترومبوسيتوپنى حاصله، خود محدودشونده است و نيازى به اسپلنکتومى نيست. ولى در بيمارانى که بسرعت، بهبود نمى‌يابند و نيز درصورتى که خونريزى وجود دارد بايد به تجويز ايمونوگلوبولين داخل وريدي، اقدام نمود.

پيشگيرى ثالثيه

ازآنجا که کري، شايعترين ناهنجارى جنينى مرتبط با سرخجه مادرزادى را تشکيل مى‌دهد و بيش از ۸۰% شيرخواران مبتلا به سرخجه مادرزادي، به درجاتى دچار اين عارضه مى‌باشند، لازم است به‌منظور آموزش‌هاى متناسب با ميزان کاهش شنوايى و جلوگيرى از عقب‌افتادگى اجتماعى و اثرهايى که کاهش شنوايي، بر تکلّم و روابط اجتماعي، اعمال خواهد کرد، هرچه سريعتر اين عارضه را تشخيص دهيم.

عوارض چشمي، قلبي، ماهيچه‌اي، استخواني، عصبي، ايمونولوژى و امثال اينها نيز لازم است هرچه سريعتر، تشخيص داده و براساس آنها اقدام‌هاى لازم، صورت گيرد.

ساير اقدام‌هاى کنترلى

اقدام‌هاى که طى طغيان‌ها، همه‌گيرى‌ها و پاندمى‌ها بيمارى بايد انجام داد: درصورت بروز همه‌گيرى در مدارس يا گروه‌هاى مشابه، واکسيناسيون همگاني، ضرورت دارد.

طى همه‌گيرى‌ها نه‌تنها زنان باردار، بلکه بقيه افراد جمعيت و بخصوص پزشکان بايد از بروز همه‌گيري، آگاه شوند تا تدابير لازم به‌منظور حفاظت زنان باردار را بکار بندند.

اقدام‌هايى که طى بروز حوادث و سوانحى مانند سيل، زلزله، آتشفشان، جنگ و امثال آن بايد انجام داد: هر عاملى که منجر به ازدحام جمعيت و تجمع عده کثيرى از افراد حساس و بيمار در زير يک سقف بشود بر احتمال طغيان يا همه‌گيرى سرخجه مى‌افزايد و بنابراين در چنين مواقعى بايد تدابير لازم، بويژه براى زنان باردار حساس به سرخجه، به‌عمل آيد.