درمان

شايع‌ترين علت تنگى ميترال (MS) تب روماتيسمى است. وقتى سطح مقطع دريچه به ۲ سانتى‌متر مربع کاهش يافت، بيمارى تنگى خفيف دارد. در صورتى‌که سطح مقطع يک سانتى‌متر مربع شود، تنگى شديد است و فشار دهليزى مورد نياز براى حفظ برون‌ده قلبى در زمان استراحت نزديک به ۲۵ ميلى‌متر جيوه مى‌باشد. زمانى‌که انسداد شديد است، فعاليت‌هاى خفيفى که جريان خون از دريچه را افزايش مى‌دهند، بيشتر بر فشار دهليزى مى‌افزايند.

تنگى نفس به هنگام فعاليت با ميزان فشار دهليزى در طى ورزش متناسب است. فشار دهليزى بيش از ۲۵ فشار وريد ريوى را افزوده و باعث بروز تنگى نفس مى‌شود. دو برابر شدن جريان خون عبورى از دريچه، فشار دهليزى را چهار برابر مى‌کند و از آنجا که فشارهاى دهليزى بيش از ۲۵ ميلى‌متر جيوه باعث تنگى نفس مى‌شوند، شدت فعاليت همراه با تنگى نفس معيار مناسبى از شدت تنگى است. اين نخستين علامت هشدار تنگى ميترال مى‌باشد.

عوارض بيمارى

فيبريلاسيون دهليزى اغلب با تنگى نفس شديد و ادم ريوى حاد همراه است. عدم وجود انقباض دهليزى اختلاف فشار دو سوى ميترال را ۳۰% کاهش مى‌دهد و تاکيکاردى توأم با آن به‌طور قابل ملاحظه‌اى زمان دياستولى را کم مى‌کند. اين ترکيب پر شدن بطنى را به شدت مختل مى‌نمايد.

تشخيص

اکوکارديوگرافى داپلر تشخيص بيماري، تعيين سطح دريچه‌اى و اندازه‌گيرى فشار شريان ريوى را ميسر مى‌سازد.

درمان

درمان طبى بيماران مبتلاء به تنگى نفس شامل رفع يا کنترل کليهٔ علل تاکيکاردى نظير آنمي، فيبريلاسيون دهليزى و ... مى‌باشد.

- بتابلوکرها از طريق کاهش ضربان قلب و تقليل مصرف اکسيژن ميوکارد ظرفيت ورزشى را بهبود مى‌بخشند.

- ديورتيک‌ها با کاهش احتقان وريدى تنگى نفس را کم مى‌کند.

- داروى ديژيتال تنها در بيماران مبتلاء به فيبريلاسيون دهليزى کمک‌کننده مى‌باشد. دوز ديژيتال و بتالوکرها را بايد به‌ نحوه‌اى تنظيم نمود که ضربان قلب در حال استراحت به ۶۵-۶۰ ضربان در دقيقه برسد.

- در بيمارانى که نشانه‌ها به سرعت پيشروى مى‌کنند، جراحى لازم مى‌گردد.

مطالبى پيرامون ورزش

در بيماران دچار بيمارى ميترال نظير ميترال، ورزش ممکن است سودمند باشد، چون يک سيستم هشدار سريع ايجاد مى‌کند. ظهور تنگى نفس همراه با فعاليت شديد آغاز افت بالينى بيمار را نشان مى‌دهد. وخيم‌تر شدن تنگى نفس در حين فعاليت يکى از موارد لزوم جراحى است.