اولين قدم در طراحى و تدوين استراتژى توسعهٔ منابع انساني، مطالعه و تحقيق در مورد نيروى کار است. اگر دادههاى کافى از قبل موجود نيست، بايد در مورد کارکنانى که تازه استخدام شدهاند تحقيق کرد. اين پيمايشها، مشخصات و ويژگىهاى نيروى کار (مثلاً سن، جنسيت، سطحآموزش، جابهجائى و گردش کارکنان، مدتاشتغال، اشتغالفصلي، تجربه، و زمينه آموزشعملي، شغل و سطحمهارت) و نيازهاى آموزشى را مشخص مىسازد. اينگونه تحقيقات همچنين سطح فنآورى و استانداردهاى عملياتى را ارزيابى مىکند و تهيه و توسعه استانداردهاى مهارتهاى شغلى براى بخش جهانگردى را بررسى مىکند.
تحقيقات با تعيين تعداد هتلها، تسهيلات و خدمات جهانگردى در کشور مورد نظر و با توجه به اندازه، نوع و توزيع جغرافيائى آغاز مىشود. بايد با بخش خصوصى در مورد روش مورد استفاده براى جمعآورى و تحليلدادهها مذاکره و تبادل نظر شود و توافق لازم کسب گردد.
برآورد نيازهاى آتى نيروى کار
نرخهاى اشتغال مختلف بهدست آمده را مىتوان در طرحهاى توسعهٔ مورد انتظار جهانگردى مورد استفاده قرار داد، و نيازهاى آتى نيروى کار را با توجه به نوع شغل و سطح مهارت و برآورد کرد.
توسعهٔ مورد انتظار بخش جهانگردي؛ رشد و افزايش رفت و آمد جهانگردان، تعداد و محل هتلهاى جديد و تسهيلات جديد جهانگردى و ديگر چشماندازهاى آتى را شامل خواهد شد.
اين نياز به کارکنان جديد بايد با توجه به شرايط بازار کار و روشهاى فعلى کارمنديابى و سياستهاى گزينش بخش جهانگردى مطابقت داده شود.
وضعيت موجود آموزشهاى نظرى و عملى
بايد وضعيت کنونى آموزشهاى نظرى و عملى جهانگردى (هم قبل از استخدام و هم بعد از استخدام) نيز مورد تحقيق و بررسى قرار گيرد. در نتيجه، بايد کفايت برنامهها و دورههاى آموزشى موجود، محل، کيفيت، ظرفيت و توان و بازده اين برنامهها و دورهها ارزيابى شوند.
بايد همه مؤسسهها، مراکز و برنامههاى آموزش عملى مشخص شوند و برنامهها و دورههاى آموزشي، استانداردها و مواد آموزشى آنها از نظر اثر بخشى و روائى با نيازهاى فعلى مورد ارزيابى قرار گيرد.
بايد آموزش بعد از اشتغال از جمله همهٔ دورههاى آموزشى حين خدمت و پرورش مربيان نيز مورد ارزيابى قرار گيرد.
نيازهاى آتى آموزشى
نيازهاى آتى نيروى کار را بايد به نيازهاى آتى آموزشى معنا کرد. اين نيازها را مىتوان با توجه به برنامهها و تسهيلات آموزش نظرى و عملى موجود مقايسه کرد. در نتيجه، مىتوان کمبود اين برنامهها و تسهيلات را در تأمين نيازهاى آتى مشخص کرد. اين کمبودها اصطلاحاً شکافهاى آموزشى ناميده مىشود. اين شکافها بايد پر شوند.
بايد بهمنظور پاسخگوئى به همهٔ نيازهاى آتي، يک استراتژى طراحى و تدوين شود. اين استراتژى بايد با توجه به تمام سطوح، همهٔ تخصصها و بخشهاى کشور طراحى و تدوين شود. اين استراتژى بايد دانشگاههاى مناسب، مؤسسههاى آموزش حرفهاى سطح پيشرفته و دبيرستانها را پوشش دهد. اين استراتژى همچنين چارچوبى براى حداقل استانداردها، آموزش حين خدمت، برنامههاى کوتاهمدت مديريت و سرپرستى و آموزش زبانهاى خارجى را پوشش خواهد داد.
اين استراتژى همچنين ايجاد هرگونه مؤسسهٔ جديد آموزشى جهانگردى در بخش خصوصى يا دولتى را (در صورتى که توجيه شده باشد) بهمنظور ارتباط متقابل با چارچوب آموزش نظرى و عملى در سطح ملي، توصيه خواهد کرد. همچنين ممکن است اقداماتى را بهمنظور تشويق ايجاد ديگر مجموعههاى جديد آموزشى بخش خصوصى ترويج و تشويق کند.