عوامل فعالیت و توسعه جهانگردی

عوامل اصلى فعاليت و توسعه جهانگردى عبارتند از:

- افزايش تحرک و تردد در جامعه، از نظر حرفه‌اى و منطقه‌اى:

در گذر از فعاليت‌هاى اوليه به‌خصوص روستائي، به سمت فعاليت‌هاى ثانويه 'صنعتي' و ثالثيه 'خدمات' تغييرات زيادى به‌وجود آمد که از آن جمله مى‌توان افزايش ايام فراغت، امنيت در حقوق و مرخصي، تمرکز شهرنشينى و دگرگونى اساسى در شيوه زندگى را نام برد. عوامل فوق‌الذکر مجموعاً شرايط شکوفائى و توسه جهانگردى را مهيا مى‌کند. در مقابل صدها هزار نفر از کارگران، کارمندان و معلمان مخالفت آرام خود را با پديده جهانگردى نشان مى‌دادند. زيرا معتقد بودند کسى که همه روزه يا همه هفته خستگى پيمودن ۱۰۰-۵۰ کيلومتر راه را متحمل شده است ديگر نمى‌خواهد و آرزو ندارد که خود را در معرض سفرى به‌عنوان استراحت قرار دهد.

- کاهش وابستگى بين گروه‌هاى اوليه و افزايش مشکلات جوامع ثانويه: امروزه ما در جامعه‌اى حضور داريم که افراد و گروه‌هاى آن به مانند جمعيت‌هاى ميانه‌اى که جايگاه طبيعى آنها انجام مبادلات کالاها و تجربيات و ارزشيابى منافع آن بوده نمى‌باشد. در جامعه متراکم امروزى فرد اشخاص بى‌ارزش و بى‌دفاع هستند. تصميم‌گيرى‌ها در اکثر مواقع يا براساس تلقين اصطلاحات حساب شده عقيدتى است و يا در اثر تحريک رفتارى اکثريت که از اين ميان مُد جهانگردى هم مشتق مى‌شود.

- از بين رفتن معانى سمبل‌هاى سنتى:

مى‌دانيم پاره‌اى از نشانه‌ها در گذشته داراى معانى خاصى بوده‌اند. ولى امروزه اين نشانه‌ها معانى گذشته و ارزش قديمى خود را از دست داده‌اند.

فى‌المثل در زمان‌هاى نه چندان دور از طريق مشاهده لباس‌هاى اشخاص مى‌توانستيم به طبقه و شغل آنان پى ببريم و يا از طرز ييلاق رفتن و يا تئاتر رفتن افراد طبقه اجتماعى آنان را شناسائى کنيم. ولى امروزه تلويزيون و لباس‌هاى آبى جين اين سمبل‌ها را نابود کرده است. استاندارد شدن رفتارها و مصارف از جنبه‌هاى مهم تغييرات زيربنائى در سطح جامعه است. اين ارمغان نتيجه نفوذ وسايل ارتباط جمعى در ميان مردم و فرهنگ جامعه است.