انگیزه خودتأییدی و ملیت

تقاضاى جهانگردى تقاضائى است ويژه و مشخص که از علت‌يابى و انگيزه‌هاى کلى آن متولد مى‌شود. انگيزه‌ها و علت‌يابى‌ها بايد پاسخگوى اين نيازها باشد: نياز به امنيت، نياز به خود تأييدى و نياز به آزادي.

براساس تحقيقات به‌‌‌‌‌‌‌‌‌عمل آمده بر روى مشخصه‌ها و ويژگى‌هاى رواني، به‌نظر مى‌رسد که اين نيازها، انگيزه‌هاى رفتارى افراد بشر را تشکيل مى‌دهند.

انگيزه‌ها

انگيزه امنيت

در جهانگردى ارائه‌کننده کند و کاو در موارد زير است:

- سلامت فيزيکي

- گريز و رهائي، به‌عنوان ضرورتى حتمى در جهت ايجاد سلامت عقلي.

- کار به‌عنوان رفتارى مشترک با جميع مردم.

انگيزه خودتأييدى و مليت

مانند نياز به خودبيني، به‌منظور نشان دادن جنبه‌هاى مثبت شخصيت خويش اين انگيزه مانع راه جهانگردى است و بر آن لطمه وارد مى‌کند. مانند بيان اين عبارات: 'هرکس دارد (از نظر مالي) مى‌تواند جهانگردى کند' . که معمولاً بيانگر لحظه برترى شخص بر کسانى است که نمى‌توانند به مسافرت بروند.

گاهى جهت نمايش لحظه برابرى شخص، با افرادى که از کلاس يا طبقه بالاتر هستند مورد مصرف قرار مى‌گيرد: مثلاً (همان سفر، همان کشتي، همان سالن غذاخوري) و غيره.

انگيزه آزادى

اين انگيزه در جهانگردى به عناوين لحظه رهائى مطرح مى‌شود. نظير:

- به‌عنوان عاملى براى رهائى از محيط کار.

- به‌عنوان عاملى در جهت رهائى از فشار زندگى روزمره (فرار از حرکات معمولى روزانه).

- به‌عنوان رهائى از نظارت‌هائى که به‌صورت عادت در‌آمده‌اند.

- به‌عنوان عاملى در جهت رهائى از زندگى سرشار از تشنج شهرنشيني.

در اين‌جا جهت جلوگيرى از اطاله کلام تنها به انگيزه‌هاى جهانگردى در ارتباط با سن اشاره مى‌کنيم.

چنانچه سه گروه و مرحله سنى شامل جوانان، ميان‌سالان و سالخوردگان را در نظر بگيريم به‌خوبى درمى‌يابيم انگيز‌ه‌هاى جهانگردى براى هر کدام از اين مراحل سنى متفاوت است.