حشره‌کش‌های ابقائی (Residual insectides)

حشره‌کش‌هاى ابقائى (Residual insectides)

در اين روش از خاصيت حشره‌کشى بعضى مواد شيميائى که از راه تماس يا تدخين و تماس، سبب مرگ‌ومير پشه‌ها و ديگر حشره‌ها مى‌گردند، استفاده مى‌شود. براى اين منظور تمام سطوح اماکن و پناهگاه‌هائى که در محل استراحت موقت يا دايم پشه‌ها شناخته شده‌اند (اعم از سطوح داخلى يا خارجى پناهگاه‌هاى دايم و موقت و غيره)، با مادهٔ حشره‌کش سمپاشى مى‌شوند. بدين ترتيب حشره‌کش، از يک طرف با تأثير تدريجى و مستمر موجب مرگ‌ومير در پشه‌ها و پديد آمدن يا به ‌صفر رسيدن تعداد آنان مى‌گردد و از طرف ديگر با کوتاه کردن طول عمر پشه‌ها باعث مى‌شود که سير تکاملى انگل مالاريا در پشه‌ها انجام نگيرد، و در نتيجه انتقال مالاريا قطع شود. انتخاب نوع و مقدار حشره‌کش و تناوب سمپاشى بستگى به حساسيت پشه‌ها به مواد حشره‌کش، حداقل مقدار مؤثر و غيرخطرناک و اثر ابقائى آن حشره‌کش، فصل انتقال مالاريا در منطقه، شرايط جغرافيائى و ساختمانى آن نقطه و بالاخره امکانات مالى و اجرائى محلى دارد. در چند دهه اخير حشره‌کش‌هاى DDT و مالاتيون با اثر ابقائى طولانى مهم‌ترين روش ضدمالاريائى در برنامه‌هاى مبارزه با مالاريا بوده است.

سمپاشى فضائى (Space spraying)

هدف از اين روش، کشتن پشه‌هاى در حال پرواز يا در حال استراحت، با تأثير از راه تدخين و يا تماس مى‌باشد. سمپاشى فضائى را ممکن است در داخل اماکن مسدود يا در فضاى خارج انجام داد. حالت اخير، زمانى است که مسئله اگزوفيلى و اگزوفاژى پشه‌ها مطرح باشد.

روش‌هاى ژنتيکى (Genetic manipulations)

با اجراء اين روش‌ها، حشره براى انهدام خود بکار گرفته مى‌شود و تخريب و برهم‌زدن جمعيت طبيعى پشه‌ها را باعث مى‌گردد. اين عمل ممکن است با بکاربردن ژن‌هاى مخرب صورت گيرد؛ مانند روش عقيم کردن (Sterilization) حشره‌ها يا تغيير نسبت جنسى حشره يا ديگر روش‌هاى ژنتيکى.