جو (Hordeum Valger)

مهم‌ترين گياهان تيرهٔ غلات که به‌عنوان علوفهٔ دامى مورد استفاده قرار مى‌گيرد، شامل: ذرت، ذرت خوشه‌اي، گندم، چاودار مى‌باشد که از اين گياهان بيشتر به‌صورت سبر و يا سيلو شده استفاده مى‌کنند.

ذرت (Zeamays)

از نظر ارزش غذائى ذرت در بين گياهان علوفه‌اى داراى اهميت خاصى است، ذرت سيلو شده را تمام حيوانات با ميل و رغبت مى‌خورند و يکى از غذاهاى خوب براى گاوهاى شيرى در فصل زمستان است. در مقايسه با ساير علوفه‌ها، از ذرت سيلوى خوبى به‌عمل مى‌آيد.

ذرت خوشه‌اى (Sorghum Vulgar)

گياهى است مقاوم به گرما و در نقاط گرم و خشک بهتر از ذرت معمولى توليد دارد، گياه جوان داراى مقدارى اسيد سيائيدريک است، لذا در موقع تغذيهٔ حيوانات با گياه جوان ذرت خوشه‌اى بايد دقت کرد، زيرا مى‌تواند در حيوان ايجاد مسمويت بکند. در دانه‌ها اسيدسيانيدريک وجود ندارد.

گندم (Triticum Sativum)

گندم به‌منظور تهيهٔ دانه کشت مى‌گردد ولى در مواردى که زمين قوى بوده و آب کافى وجود داشته باشد مى‌توان علاوه بر محصول دانه، يکي، دوبار از علف تازه به‌صورت چراى آزاد يا سرچر استفاده کرد. علوفهٔ تازه گندم بسيار با ارزش و خوش‌خوراک است و حيوانات با ميل و اشتياق آن را مى‌خورند.

جو (Hordeum Valger)

جو نيز مانند گندم به‌منظور تهيهٔ دانه کشت مى‌شود ولى در بعضى موارد مى‌توان از آن براى توليد علوفهٔ سبز به‌طور ساده و يا مخلوط با گياه تيره حبوبات کشت نمود. در مواردى که مقدار علوفه سبز جو بيشتر باشد به‌راحتى مى‌توان آن را سيلو کرد.

چاودار (Secale Cereale)

علوفه چاودار خوش‌خوراک است و معمولاً به‌عنوان گياه پايهٔ مخلوط با حبوبات کشت مى‌شود. اکثراً چاودار در نواحى نسبتاً خشک و کم رطوبت و نامرغوب کاشته مى‌شود. رشد و نمو اين گياه بسيار سريع است.