اهمیت

ابتلاء و ميرائى

به‌ طور کلى تخمين زده مى‌شود که سالانه شصت ميليون نفر در جهان دچار حوادثى مى‌شوند که به ‌نوعى به‌ آنها آسيب وارد مى‌سازد. تعداد تلفات سالانه حدود ۵/۳ ميليون نفر است که يک ميليون نفر آن به مرگ‌هاى عمدى (خودکشي، ديگرکشي، خشونت) و ۵/۲ ميليون به موارد غيرعمدى نسبت داده مى‌شود.

در آمريکا در هر سال تعداد صدميليون آسيب ناشى از حوادث بروز مى‌کند که به‌تقريب نيمى از جمعيت را در بر مى‌گيرد و در مقابل هر يک ‌مورد مرگ ناشى‌ از آسيب‌ها ۱۹ نفر بسترى مى‌شوند، ۲۳۳ نفر به اورژانس‌ها و ۴۵۰۰ نفر به پزشک مراجعه مى‌کنند. به‌طور کلي، در اين کشور در سال ۱۹۹۲ براى تمام سنين آسيب‌ها چهارمين علت تمام مرگ‌ها بعد از بيمارى‌هاى قلبي، سرطان و سکتهٔ مغزى بوده و در سنين ۱ تا ۴۵ سالگى اولين علت مرگ بوده است.

دربارهٔ تلفات ناشى از آسيب‌هاى گوناگون در ايران آمار معتبرى در دست نيست. مطابق آمارهاى منتشر شده، حدود ۳% تمام مراجعه‌ها به مراکز بهداشتى - درمانى وزارت بهداشت به ‌علت آسيب‌هاى مختلف ناشى از حوادث بوده است و در بررسى سلامت و بيمارى در ايران (۱۳۶۸) ۷/۲۲% از علل معلوليت و عقب‌ماندگى ذهنى ناشى از حوادث گزارش شده است. هم‌چنين مرگ ناشى از حوادث تنها در تهران، در سال ۷۱ شامل ۲۵،۵۸۷ مورد و رقم آسيب‌هاى سرپائى ۲۹۹،۸۷۲ مورد بوده است. از سوئى براساس بعضى اطلاعات، سوانح و حوادث بعد از بيمارى‌هاى قلبى - عروقى بزرگ‌ترين علت مرگ‌ومير در ايران بوده است. اين نکته در بررسى‌هاى سال ۱۳۵۹ تائيد شده است. بررسى‌هاى انجام‌ شده در سال ۱۳۶۷ سهم حوادث و سوانح را در مرگ‌ کودکان زير ۵ سال در مناطق شهرى و روستائى به ‌ترتيب ۷% و ۴% و در سال ۱۳۷۰ به ‌ترتيب ۱۳% و ۷% نشان داده است که حاکى از روند افزايشى سهم حوادث در ميرائى اين گروه سنى است.