هلیکوباکتر پیلوری

هليکوباکتر پيلورى اولين ‌بار توسط دو پزشک استراليائى به نام‌هاى وارن و مارشال در سال ۱۹۸۳ کشف شد. اين يافته توجه جامعهٔ علمى جهان را به‌خود جلب کرد. اين دو دانشمند در ابتدا ميکروب‌هاى منحنى‌ شکلى را در جدار مخاط معده مشاهده کردند و به‌ نام کامپيلوباکتر پيلورى نام‌گذارى نمودند. بعدها ميکروب‌شناسان به‌دليل ويژگى‌هاى ژنتيکى و بيوشيميائي، اين نام را به 'هليکوباکتر پيلوري' تغيير دادند. بعد از آن پژوهش‌هاى گسترده‌اى توسط دانشمندان و پژوهشگران انجام گرفت که در آنها ارتباط ميکروب با گاستريت و دئودنيت و زخم‌هاى معده، دوازدهه، لنفوم B-cell معده و آدنوکارسينوماى معده بررسى شد.

اين ميکروب يکى از شايع‌ترين عفونت‌هاى باکتريائى انسان است و ميکروبى است گرم منفي، منحنى‌شکل با رشد آهسته در محيط بى‌هوازى که به‌شدت متحرک است. از ويژگى‌هاى مهم اين ميکروب توليد فراوان اوره‌آز است. اين آنزيم براى کولونيزاسيون ميکروب حياتى است و به‌عنوان نشانگر مهمى در تشخيص اين عفونت چه به‌صورت آزمون اوره‌آز موضعى و چه به‌صورت آزمون تنفسى به‌کار برده مى‌شود. اوره‌آز اساس آزمون‌هاى سرم‌شناختى اين ارگانيسم است و براى مخاط معده نقش تروفيک دارد. اين ميکروب به‌طور معمول در خارج سلول مشاهده مى‌شود و از اين طريق موجب التهاب‌هاى وسيع در معده مى‌گردد که در تمام عمر بيمار تداوم پيدا مى‌کند، مگر اينکه تحت درمان واقع شود.

- اپيدميولوژى:

مطالعه‌هاى اپيدميولوژى نشان مى‌دهند که حدود ۵۰% از جمعيت دنيا به اين ميکروب مبتلا هستند و ميزان ابتلاء در زن و مرد يکسان است. اين ميکروب در تمام دنيا پراکنده است و از منطقه‌اى به منطقه ديگر و از کشورى به کشور ديگر متفاوت است. همان‌طور که در نقشه (شيوع عفونت با هليکوباکتر پيلورى در سطح دنيا) مشاهده مى‌شود، ميزان آلودگى در کشورهاى در حال پيشرفت بيش از کشورهاى پيشرفته است.