درمان

اتيولوژى

اتيولوژى ناتوانى نعوظ (ED) عبارت از عدم توانائى در ايجاد نعوظ، انزال يا هر دو است. اين بيمارى ۲۵-۱۰% مردان ميانسال و مسن را مبتلا مى‌کند. اختلال جنسى مى‌تواند علت روانى داشته باشد ولى اغلب مشکلى عضوى در ارتباط با بيمارى سيستميک، اختلالات ادرارى تناسلى يا اندوکرينوپاتى دارد. بعضى از علل ارگانيک ED در جدول (- بعضى از علل ارگانيک ناتوانى نعوظ مردان -) فهرست شده است.

جدول بعضى ار علل ارگانيک ناتوانى نعوظ مردان

	I. علل اندوکرين
			الف. نارسائى بيضه (اوليه يا ثانويه)
			ب. هيپرپرولاکتينمى
	II. داروها
			الف. ضد آندروژن‌ها
					۱. اسپيرونولاکتون
					۲. کتوکونازول
					۳. بلوک‌کننده‌هاى H2 (سايمتيدين)
					۴. فيناسترايد
			ب. داروهاى ضد فشار خون
					۱. سمپاتوليتيک‌هاى با اثر مرکزى (کلونيدين و متيل دوپا)
					۲. سمپاتوليتيک‌هاى با اثر محيطى (گوانادرل)
					۳. بتابلوکرها
					۴. تيازيدها
			ج. آنتى‌کولينرژيک‌ها
			د. ضدٌ افسردگى‌ها
			هـ. ضدٌ سايکوزها
			و. تضعيف‌کننده‌هاى دستگاه عصبى مرکز
					۱. آرام‌بخش‌ها (باربيتورات‌ها)
					۲. داروهاى ضدٌ اضطراب (ديازپام)
			ز. داروهاى اعتيادآور
					۱. الکل
					۲. هروئين و متادون
					۳. تنباکو
	III. بيمارى‌هاى آلت تناسلى مردان
			الف. بيمارى پيرونى
			ب. پرياپيسم قبلى
			ج. تروما به آلت تناسلى
	IV. بيمارى‌هاى نورولوژيک
			الف. ضايعات لوب تمپورال قدامى
			ب. بيمارى‌هاى طناب نخاعى
			ج. جراحى لگن
			د. نوروپاتى‌هاى اتونوميک ديابتى و پلى‌نوروپاتى‌هاى مختلف
	V. بيمارى‌هاى عروقى
			الف. انسداد آئورت (سندرم لريش Leriche Syndrome)
			ب. انسداد يا تنگى آترواسکلروتيک شريان‌هاى پودندال و يا کاورنوزال
			ج. نشت وريدى
			د. بيمارى فضاهاى سينوزوئيدى
			هـ. آسيب شريانى ناشى از پرتوتابى لگن

درمان

رويکرد ارزيابى و درمانى ED در شکل (- الگوريتم ارزيابى و درمان بيماران مبتلا به ED -) خلاصه شده است. بايد اختلال زمينه‌اى تصحيح گردد و داروى مسئول اين حالت قطع شود. سيلدنافيل (Sildenafil) خوراکى بعد از تحريک جنسى تعوظ را برمى‌انگيزاند و شروع اثر آن حدوداً ۹۰-۶۰ دقيقه است. مصرف آن در افرادى که هر يک از اشکال نيترات را مصرف مى‌کنند ممنوع است و بايد از تجويز آندر نارسائى احتقانى قلب پرهيز کرد. تزريق آلپروستاديل (Alprostadil) به درون جسم غارى يا اورترا و ابزار منقبض‌کننده با خلاء هم مى‌توانند مؤثر باشند. قرار دادن پروتز آلت تناسلى به‌ندرت توصيه مى‌شود.