پنجشنبه, ۳۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 18 April, 2024
مجله ویستا

تاندینیت


  استئونکروز (نکروز آواسکولار)
توسط مرگ عناصر سلولى استخوان ايجاد مى‌شود و بر اين باور هستند که به‌دليل اختلال در خون‌رسانى است. موارد شايع مرتبط با آن شامل درمان گلوکوکورتيکوئيد، بيمارى بافت همبند، تروما، بيمارى سيکل سل، امبوليزاسيون و مصرف الکل است. محل‌هاى شايع درگير عبارتند از سر فمور و هومروس، کونديل‌هاى فمور و پروگزيمال تى‌بيا. در بيش از ۵۰ درصد موارد بيمارى لگنى دو طرفه است. تظاهرات بالينى معمولاً به‌صورت شروع ناگهانى درد مفصلى است. تغييرات زودرس در عکس ساده قابل مشاهده نيست و با MRI بهتر ديده مى‌شود. در عکس ساده در مراحل ديررس کلاپس استخوانى ( 'علامت هلال' Crescent Sign)، مسطح شدن سطح مفصلى با کاهش فضاى مفصلى مشاهده مى‌گردد.
  درمان
اثر محدود کردن فشار روى مفصل نامعلوم است. NSAIDs جهت رفع علائم تجويز مى‌شود. روش‌هاى جراحى به‌منظور افزايش جريان خون را مى‌توان در مرحله زوردرس بيمارى در نظر گرفت ولى اثرات آن مورد بحث است. اگر درد در مراحل ديررس به‌روش‌هاى فوق‌الذکر پاسخ ندهد ممکن است نياز به تعويض مفصل باشد.
  آرتريت انتروپاتيک
هر دو آرتريت محيطى و محورى مى‌توانند در ارتباط با کوليت اولسروز يا بيمارى کرون ديده شوند. آرتريت مى‌تواند بعد يا قبل از شروع علائم روده‌اى باشد. آرتريت محيطى حمله‌اي، غير قرينه و بيشتر در مفاصل زانو و مچ پا است. معمولاً حملات در طى چند هفته فروکش مى‌کنند و بدون باقى ماندن آسيب مفصلى به‌طور کامل بهبود مى‌يابند. انتزيت (التهاب محل اتصال تاندون‌ها و ليگامان‌ها به استخوان) مى‌تون به شکل 'انگشت سوسيسى‌شکل' ، تاندينيت آشيل و فاسئيت پلانتار رخ دهد. درگيرى مفاصل محورى به صورت اسپونديليت و يا ساکروايلئيت (اغلب قرينه) است. يافته‌هاى آزمايشگاهى غير اختصاصى هستد. فاکتور روماتوئيد (RF) منفى است. معمولاً راديوگرافى‌هاى مفاصل محيطى طبيعى هستند. اغلب ابتلاء مفاصل محورى از اسپونديليت آنکيلوزان قابل افتراق نيست.
  درمان
همان درمان بيمارى زمينه‌اى يعنى بيمارى التهابى روده است. NSAIDs مى‌تواند علائم مفصلى را برطرف کند. ممکن است سولفاسالازين براى آرترين محيطى مفيد باشد.
  آرتريت ناشى از باى‌پس روده‌اى
تعدادى از بيماران پس از جراحى باى‌پس روده‌اى دچار آرتريت - درماتيت مى‌شوند. اين بيمارى احتمالاً در ارتباط با رشد بيش از حد باکترى‌ها است. ممکن است توسط NSAIDs، مهار رشد بيش از حد باکترى‌ها با تتراسايکلين يا آنتى‌بيوتيک‌هاى ديگر يا آناستوموز مجدد قطعه باى‌پس شده به طريق جراحى علائم برطرف شوند.
  بيمارى ويپل
بيمارى ويپل با آرتريت در ۹۰ درصد بيماران مشخص مى‌گردد و معمولاً قبل از ظاهر شدن علائم روده‌اى است. معمولاً چند مفصلى قرينه و گذرا است ولى ممکن است مزمن شود. تظاهرات گوارشى و مفصلى به آنتى‌بيوتيک پاسخ مى‌دهند.
  اختلالات اطراف مفصلى
  بورسيت
بوريست التهاب کيسه بورسى يا جدار نازک در اطراف تاندون‌ها و عضلات روى برجستگى‌هاى استخوانى است. بيشتر بورس ساب‌آکروميال و تروکانتر بزرگ را مبتلا مى‌کند.
درمان:
پيشگيرى از حالات تشديدکننده، استراحت، NSAIDs و تزريق گلوکوکورتيکوئيد موضعي.
  تاندينيت
تاندينيت هر تاندونى را مى‌توان بالقوه درگير کند ولى به‌طور عمده تاندون‌هاى گروه عضلات چرخاننده شانه (Rotator Cuff) خصوصاً سوپرااسپناتوس ار مبتلا مى‌کند. درد در اين بيمارى مبهم است ولى وقتى تاندون را در زير اکروميون فشار مى‌دهند درد حاد و تيز مى‌شود.
درمان:
NSAIDs، تزريق گلوکوکورتيکوئيد و فيزيوتراپى مى‌توانند مفيد باشند. ممکن است تاندون‌هاى گروه عضلات چرخاننده شانه يا دو سر بازو به‌طور حاد پاره شوند که در اين حالت به‌طور عمده به ترميم جراحى نياز پيدا مى‌کنند.
  تاندينيت کلسيفيه
تاندينيت کلسيفيه در اثر رسوب املاح کلسيم در تاندون‌ها - معمولاً سوپرااسيناتوس - به‌وجود مى‌آيد. ممکن است درد ناشى از آن ناگهانى و شديد باشد.
  کپسوليت چسبنده
کپسوليت چسبنده ( 'شانه منجمد' ) (Frozen Shulder) بر اثر شرايطى به‌وجود مى‌آيد که باعث بى‌حرکتى طولانى‌مدت مفصل شانه مى‌گردد. شانه دردناک و در لمس تندر راست و هر دو محدوده حرکتى پاسيو و فعال محدود مى‌گردد.
درمان:
امکان دارد خودبه‌خود بهبود يابد. NSAIDs، تزريق موضعى گلوکوکورتيوئيدها و فيزوتراپى مفيد هستند.


همچنین مشاهده کنید