گم کردن اشیاء مربوط به مدرسه

صرف بيش از حد زمان براى انجام تکاليف

دانش‌آموز کوچکى که فکر مى‌کند همانند ديگر همکلاسى‌ها در کلاس خوب کار نکرده، يا وقت زيادى در خانه براى مطالعه و انجام تکاليف صرف مى‌کند (که خيلى بيشتر از پنج يا ده دقيقه مى‌باشد) يا به چيزهائى ديگرى علاقه نشان نمى‌دهد، اين پيام آشکارى است که احساس مى‌کند کوتاهى کرده، بايد تقلاى بيشترى کند.

از گفت‌وگو دربارهٔ مدرسه خوددارى مى‌کند

هرچند بعضى کودکان نسبت به بقيه کمتر معاشرتى هستند، با اين حال بايد انتظار داشته باشيد که کودک شما حداقل خلاصه‌اى از برنامه‌هاى روزانه‌ٔ مدرسه را به شما گزارش دهد. امتناع او از صحبت دربارهٔ امور مدرسه يا تلاش او براى عوض کردند موضوع صحبت، بايد اين زنگ خطر را براى شما به صدا درآورد که احتمالاً پيشرفت او کمتر از آن چيزى است که اميدوار بوده است.

امتناع از شرکت در فعاليت‌هاى اوقات فراغت و تفريحى

عدم پيشرفت در مدرسه همچنين باعث کاهش اطمينان و اعتماد به‌نفس کودک شما در امور ديگر زندگى مى‌شود و معمولاً غُرولُند کردن را در پى دارد. مثلاً شما ناگهان متوجه مى‌شويد که نمى‌خواهد به فعاليت‌هائى که تا به‌حال علاقه‌مند بوده ادامه دهد.

به‌راحتى احساس ناکامى مى‌کند

کودک شما قبل از آغاز يک روز در مدرسه خيلى زود کنترل خود را از دست مى‌هد. يک دقيقه آرام است؛ دقيقه‌اى ديگر چهره‌ٔ خود گرفته؛ و يا مشت‌هاى خود را گره کرده، با عصبانيت دور اتاق لگدپرانى مى‌کند. اگرچه اين واکنشى افراطى در قبال يک حادثهٔ جزئى مى‌باشد، ولى علامت نارضايتى عميق از خود نيز هست.

گم کردن اشياء مربوط به مدرسه

به‌جاى اينکه کيف مدرسهٔ او به‌طور کامل همراه با مداد و دفتر و کتاب، مرتب و آماده باشد، متوجه مى‌شويد که هنگام بيرون رفتن از خانه در صبح، به‌‌طور مداوم يا مداد خود را گم مى‌کند و يا دفتر خود را برنداشته است و اين روشى است که به شما مى‌فهماند، او در حال تقلا براى سازگارى است.