خونریزی بین قاعدگی‌ها

درمان جايگزينى هورمون

در درمان جايگزينى هورمون مخلوطى از استروژن و پروژسترون تجويز مى‌شود. اين درمان برافروختگي، گُرگرفتگى و ساير علائم يائسگى را متوقف مى‌کند، خطر سرطان را کاهش مى‌دهد، و با پوکى استخوان غيرقابل اجتنابى که بعد از يائسگى پديد مى‌آيد، مقابله مى‌کند. پوکى استخوان مهم‌ترين عارضهٔ کاهش استروژن در اثر يائسگى است. تودهٔ استخوانى در حدود ۱ درصد در سال کاهش مى‌يابد . اغلب در اثر ضربهٔ جزئى باعث شکستگى مهره، لگن و مفصل ران و مچ دست مى‌شود. پوکى استخوان به‌ويژه در زنانى که لاغراندام، سفيدپوست يا کم‌تحرک هستند، سيگار مى‌کشند و يا داروهاى کورتيکواستروئيدى مصرف مى‌کنند، عارضهٔ شايعى است. به‌خاطر داشته باشيد که درمان جايگزينى هورمون بايد با مصرف زياد کلسيم (۱۰۰۰ ميلى‌گرم در روز) توأم شود تا احتمال پوکى استخوان کاهش يابد. براى بررسى کامل ماهيت و درمان پوکى استخوان به مبحث بيمارى استخوان مراجعه کنيد. اگرچه درمان جايگزينى هورمون مزاياى زيادى دارد، ولى نقاط ضعفى نيز دارد که مهم‌ترين آنها امکان شروع مجدد دوره‌هاى قاعدگى است.

بنابراين زنانى که علائم يائسگى خفيف و تودهٔ استخوانى طبيعى دارند (براى ارزيابى اين عامل مهم به پزشک مراجعه کنيد)، ممکن است تصميم بگيرند که درمان جايگزينى هورمون را شروع نکنند. افراد ديگرى که استفاده از درمان جايگزينى هورمون در آنها توصيه نمى‌شود عبارتند از: کسانى که سرطان پستان داشته‌اند؛ خونريزى مهبل تشخيص داده نشده دارند؛ لخته در عروق پاهاى آنها موجود است؛ افراد مبتلا به بيمارى قند، صرع و برخى انواع بيمارى‌هاى قلب و کبد. براى اکثر خانم‌هاى ديگر درمان جايگزينى هورمون بايد اکيداً در نظر گرفته شود. برخلاف عقيدهٔ وحشت‌آور قديمى مبنى بر اينکه جايگزينى استروژن خطر سرطان پستان را افزايش مى‌دهد، اکثر شواهد نشان مى‌دهند که ترکيبات جديد با ميزان کم استروژن همراه با مقادير کمى پروژسترون، خطر سرطان پستان را افزايش نمى‌دهد، يا ميزان افزايش آن ناچيز است.

در مورد بارورى هنگام يائسگى فراموش نکنيد که وقتى تمايل به حاملگى نداريد، هنوز بايد اقدامات پيشگيرى‌کننده را اعمال کنيد. طول مدتى که امکان بارورى وجود دارد به سن شما در زمان آخرين قاعدگى بستگى دارد. اگر سن شما کمتر از ۵۰ سال است، بايد اقدامات پيشگيرانه را تا ۲ سال بعد از آخرين قاعدگى ادمه دهيد. اگر بالاى ۵۰ سال هستيد، پيشگيرى بايد تا ۱ سال بعد از آخرين قاعدگى ادامه يابد.

به‌خاطر داشته باشيد که براى اکثر زنان يائسگى نشانهٔ شروع يک دورهٔ جديد آزادى است و به معنى پايان جوانى و توانائى نيست. دليلى وجود ندارد که شما نتوانيد روابط جنسى خود را با همسرى که دوستش داريد به‌طور نامحدود ادامه دهيد.

قاعدگى شديد (منوراژى)

خونريزى براى مدت طولانى (مثلاً بيش از ۷ روز) يا به مقدار زياد (جريان تند خون يا دفع لخته‌هاى خون) از مشکلات شايع قاعدگى هستند. خونريزى شديد ممکن است همراه با شروع يائسگي، فيبروئيد رحم (به مبحث فيبروئيد رحم مراجعه کنيد). آندومتريوز (به مبحث آندومتريوز مراجعه کنيد). عفونت لگن (به مبحث عفونت لگن مراجعه کنيد). بيمارى تيروئيد، يا وجود دستگاه داخل رحمي٭ (IUD) ايجاد شود. اگر بعد از يک دوره قاعدگى منظم قاعدگى شديد بروز کرد، ميزان فعاليت خود را کاهش دهيد. اگر خونريزى ظرف ۲۴ ساعت کمتر نشد با پزشک مشورت کنيد.

٭ وسيله‌اى متصل به يک نخ است که از طريق گردن رحم داخل مى‌شود و نخ آن در مهبل مى‌ماند و براى پيشگيرى از حاملگى به‌کار مى‌رود -م.

درمان

اگر مشخص شود که رحم شما طبيعى است، پزشک ممکن است مخلوط استروژن و پروژسترون (شبيه قرص‌هاى پيشگيرى از حاملگي) را براى مهار خونريزى تجويز کند. اگر از دستگاه داخل رحمى (IUD) استفاده مى‌کنيد، پزشک ممکن است روش پيشگيرى از حاملگى ديگرى را توصيه نمايد (به مبحث روش‌هاى پيشگيرى از حاملگى زنان مراجعه کنيد). در موارد استثنائى که ساير اقدامات براى اصلاح يا جلوگيرى از کم‌خونى مؤثر نيست، ممکن است برداشتن رحم از طريق جراحى (هيسترکتومي) ضرورى باشد.

به‌خاطر داشته باشيد که اگر معمولاً قاعدگى شديدى داريد، بايد آهن رژيم غذائى خود را براى جلوگيرى از کم‌خوني، افزايش دهيد. غذاهائى مثل گوشت قرمز، نخود، انواع لوبيا، ميوه‌هاى مغزدار مثل گردو، ميوه‌هاى خشک شده، سبزى‌هاى سبز برگ‌دار، و محصولات غنى شدهٔ غلات از منابع خوب آهن هستند. بدون توصيهٔ پزشک از داروهاى آهن‌دار به‌صورت مکمل استفاده نکنيد، مصرف بيش از حد آهن مى‌تواند براى کبد و ساير اعضاء زيان‌آور باشد.

خونريزى بين قاعدگى‌ها

خونريزى بين قاعدگى‌ها هرگز طبيعى نيست، اگرچه اکثر علل آن نسبتاً خوش‌خيم هستند. زنانى که از دستگاه داخل رحمى (IUD) براى پيشگيرى از حاملگى استفاده مى‌کنند ممکن است دچار خونريزى قاعدگى شديدتر و لکه‌بينى بين قاعدگى‌هاى خود شوند. اين مسئله معمولاً به علت مزيت‌هاى اين نوع روش پيشگيرى قابل تحمل است. با وجود اين اگر دچار دردهاى انقباضى شُديد، بايد با پزشک در مورد تغيير روش پيشگيرى از حاملگى مشورت کنيد (به مبحث روش‌هاى پيشگيرى حاملگى در زنان مراجعه کنيد).

پيشگيرى

پيشگيرى‌کننده‌هاى خوراکى و کاشته شدهٔ حاملگى نيز به‌ويژه بعد از شروع مصرف، ممکن است با خونريزى بين قاعدگى‌ها همراه باشند. بسيارى از زنان بعد از عدم مصرف حتى يک قرص، شروع به خونريزى مى‌کنند. ادامهٔ مصرف منظم قرص‌ها طبق برنامه معمولاً به اين مشکل خاتمه مى‌دهد. به‌خاطر داشته باشيد که اگر مصرف قرص‌ها را بيش از مدتى که توسط توليدکننده، بى‌خطر اعلام شده است، فراموش کرده‌ايد، بايد تا اتمام قرص‌ها از روش ضدباردارى ديگرى استفاده کنيد. اگر لکه‌بينى شما ادامه يافت از پزشک در مورد استفاده از داروهاى ضدباردارى که حاوى مقادير نسبتاً بيشترى پروژسترون است، نظرخواهى کنيد.

علل

علل متنوع ديگرى شامل پوليپ‌هاى گردنهٔ رحم يا رحم، عفونت‌هاى مهبل يا گردنهٔ رحم، و سرطان‌هاى گردنه رحم يا رحم، ممکن است باعث خونريزى از مهبل شوند. هر کدام از اين موارد ممکن است با خونريزى بعد از آميزش جنسى همراه باشند. با پزشک مشورت کنيد زيرا اين موارد بالقوه مى‌توانند عواقب وخيمى داشته باشند.