جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

گیاهان حساس به علف‌کش


   اسم تجارتى و کارخانهٔ سازندهٔ آن
ترفلان - کمپانى توليدى الانکو (الي، ليلى و کمپانى)
   ساختمان شيميائى
   شکل‌هاى موجود
- سمپاشى به شکل محلول در آب :
۱. تراکم قابل امولسيون به ميزان ۴۸/۰ کيلوگرم در ليتر (ترفلان EC)
- سمپاشى به شکل خشک :
۱. گرانول ۵ درصد (ترفلان ۵G)
۲. ترفلان EC را مى‌توان به بعضى کودهاى خشک اضافه کرده و به شکل گرانول استفاده کرد. کاربرد يکنواخت کود به‌منظور نمايش خوب علف‌کش لازم است.
۳. گرانول ۵/۱ درصد براى گياهان زينتى
   حرکت و نحوهٔ عمل علف‌کش
ترفلورالين را عمدتاً قبل از کاشت براى کنترل علف‌هاى هرز در حال جوانه‌زنى در خاک شرکت مى‌دهند. اين علف‌کش به شدت از رشد و نمو ريشهٔ گياهان حساس جلوگيرى مى‌کند. بر روى اندام‌هاى هوائى گياه فعاليتى نداشته يا فعاليت آنها بسيار کم است و در داخل گياهان منتقل نمى‌شود. قبل از سبز شدن گياه زراعى و به‌صورت سمپاشى مستقيم بعد از سبز شدن گياه زراعى و قبل از سبز شدن علف‌هاى هرز از ديگر مصارف آن به شکل مشارکت در خاک است.
   واکنش در خاک‌ها
با توجه به اينکه تريفلورالين در حد متوسطى فرّار بوده (۴- ۱۰ × ۹۹/۱ ميلى‌متر جيوه در دماى ۵/۲۹ درجهٔ سانتى‌گراد) و به‌وسيلهٔ اشعهٔ ماوراء بنفش تجزيه مى‌شود بايستى آن را در خاک شرکت داد. همبستگى آن با کلوئيدهاى خاک متوسط تا شديد بوده و آبشوئى آن قابل چشم‌پوشى است. محلوليت آن در کمتر از ۱ppm است. اين ترکيب بايد بتواند علف‌هاى هرز را براى يک فصل زراعى به مدت ۴ تا ۶ ماه کنترل کند. در مقادير بيشتر از حد معمول ممکن است تا حدودى به گياهان حساس بعدى آسيب برساند.
   گياهان حساس به علف‌کش
بسيارى از گياهچه‌هاى برگ‌باريک و بعضى از برگ‌پهن‌هاى يک‌ساله به تريفلورالين حساس هستند. اين علف‌کش گياهچه‌هاى در حال جوانه‌زنى را مى‌کشد، اما قادر به از بين بردن گياهان تثبيت شده نيست.
- برگ‌باريک‌هاى يک‌ساله‌اى که کنترل مى‌کند عبارتند از: سوروف، چچم يک‌ساله، براکياريا، علف پشمکى (يک‌سالهٔ زمستاني)، علف خرچنگ، دم روباهي، علف غاز، قياق، ارزن وحشى پائيزه، ارزن تگزاسي، سنکروس، سورگوم وحشى و علف بدبو.
- علف‌هاى هرز برگ‌پهن يک‌ساله‌اى که کنترل مى‌کند نيز عبارتند از: مولوگو، گندمک، سلمه پنجه غازي، گزنهٔ سفيد، هفت‌بند، جارو، سلمه، تاج خروس، خرفه، اشنيان و گزنه. بسيارى ديگر از برگ‌پهن‌هاى يک‌سالهٔ موجود به‌وسيلهٔ تريفلورالين به خوبى کنترل نمى‌شوند.
   کاربردهاى اصلى
- براى گياهانى که به‌صورت بذرى کاشته مى‌شوند مثل سويا، پنبه، کرچک، لوبيا خشک، لوبيا گوآر، ماش، لوبيا سبز، هويج، گياهان کلمى (کلم بروکلي، کلم بروکسل، شلغم و کلم گل)، چمن‌ها، نخود، گلرنگ و آفتابگردان قبل از کاشت با خاک مخلوط مى‌کنند.
- براى گياهانى که به‌صورت بذرى يا با قطعات بذر کاشته مى‌شوند مثل پنبه، سيب‌زمينى و نيشکر، بعد از کاشت ولى قبل از سبز شدن استفاده مى‌شود.
- براى نشاهاى گياهان کلمى (بروکلي، بروکسل، شلغم و گل کلم) فلفل، گوجه‌فرنگي، انگور، مرکبات و گردوى آمريکائى قبل از کاشت در خاک شرکت داده مى‌شود.
- در ذرت، پنبه، خياريان (طالبي، خيار و هندوانه)، نيشکر، گوجه‌فرنگى بذري، مرکبات و گردو آمريکائي، سمپاشى به شکل هدايت‌شونده بعد از سبز شدن گياهان زراعى و قبل از سبز شدن علف‌هاى هرز در خاک شرکت داده مى‌شود.
- براى نشاء‌ها و گياهان تثبيت شده درختان و بوته‌هاى چوبى زينتى و براى گل سرخ و ديگر گل‌هاى تثبيت شده در سطح خاک استفاده مى‌شود. براى کنترل مطلوب علف‌هاى هرز بايستى توسط باران يا آبيارى وارد خاک شود.
- براى کنترل قياق ريزوم‌دار، دو برابر مقدار معمولى با برنامه‌اى به‌شرح زير:
۱. به ميزان دو برابر مقدار معمولى به مدت دو سال در سويا يا پنبه استفاده مى‌شود.
۲. به‌منظور انجام تناوب زراعى متداول در سومين سال از مقدار معمول آن استفاده شود.
۳. ضمن انجام شخم متداول، قبل از کاشت تا حدّ ممکن شخم مى‌زنيم.
- به‌کارگيرى آن در پائيز. تريفلورالين را مى‌توان بين اواخر مهر تا اوايل دى‌ماه مصرف کرد و سپس پنبه، سويا، گلرنگ، لوبيا و نخود را در بهار سال بعد کاشت.
- براى کنترل پيچک در انگور و درختان آن را به‌وسيلهٔ تيغه‌اى در زير سطح خاک قرار مى‌دهند (فقط در کاليفرنيا)
   مشکلات مخصوص
تريفلورالين را فقط در در سيستم‌هائى مى‌توان به‌کار برد که امکان مشارکت و يا گذاشتن آن در خاک وجود داشته باشد. به هنگام مصرف مقادير بيش از حد معمول تريفلورالين، امکان دارد بقاياى آن اشکالاتى براى گياهان زراعى حساس به‌وجود آورند. تريفلورالين هنگامى‌که مستقيم در آب مصرف شود، ماهى‌ها را مسموم مى‌کند. ميل ترکيبى شديد آن به ذرات خاک و شرکت آن در خاک باعث مى‌شود تا هنگام کاربرد در مقادير توصيه شده از آسيب رسيدن به ماهى‌ها جلوگيرى شود.


همچنین مشاهده کنید