پیش‌آگهی

ميلئوم متعدد سرطان سلول‌هاى پلاسما (نوعى گلبول سفيد خون که مسئول توليد پادتن‌هائى است که باکترى‌ها و اجسام مهاجم را نابود مى‌کنند) است. سلول‌هاى پلاسما معمولاً بخش کوچکى از سلول‌هاى مغز استخوان را تشکيل مى‌دهند. با وجود اين در ميلئوم متعدد يک سلول پلاسماى منفرد تغيير شکل بدخيمى مى‌دهد و شروع به تکثير غيرقابل مهار مى‌کند. مغز استخوان نهايتاً با توده‌هائى از سلول‌هاى پلاسما که نه تنها جايگزين مغز استخوان مى‌شوند بلکه استخوان اطراف را نيز تخريب مى‌کنند، پر مى‌شود.

علائم

به‌دليل اشغال مغز استخوان طبيعي، کاهش توليد سلول قرمز باعث کم‌خوني، کاهش پلاکت‌ها موجب خونريزى (مبحث کمبود پلاکت را ببينيد) و از دست رفتن گرانولوسيت‌ها باعث عفونت مى‌شود. کم‌خونى موجب ضعف، خستگى و رنگ‌پريدگى مى‌گردد. عفونت باکتريائى مثل ذات‌الريّه ناشى از باکترى پنوموکوک اغلب ممکن است اولين نشانهٔ بيمارى باشد. درد استخوانى به‌ويژه در پشت و قفسهٔ سينه نيز ممکن است يک علامت زودرس باشد. تومورهاى سلول پلاسما استخوان را تضعيف مى‌کند به‌طورى که مهره‌ها روى خود جمع مى‌شود و شکستگى مرضى ايجاد مى‌شود. شکستگى مرضى عارضه‌اى است که بدون ضربه يا در اثر ضربهٔ جزئى به‌وجود مى‌آيد و معمولاً به‌علت ضعف ساختمانى استخوان مخصوصاً در اثر تومورهائى که به استخوان تهاجم مى‌کنند، ايجاد مى‌شود.

درمان

داروهاى ضد سرطان و کورتيکو استروئيدها براى کاهش رشد غيرقابل مهار تومورهاى سلول پلاسما به‌کار مى‌روند. پرتوتابى موضوعى و مسکن براى برطرف کردن درد تجويز مى‌شود. آنتى‌بيوتيک‌ها هنگام نياز براى مقابله با عفونت مصرف مى‌گردند.

هرکوششى بايد براى بلند کردن بيمار از بستر انجام شود تا از ابتلا او به ذات‌الرّيه جلوگيرى شود. مصرف فراوان آب اهميت دارد زيرا سلول‌هاى پلاسما پروتئينى توليد مى‌کنند که در صورت کم‌آبى باعث نارسائى کليه مى‌شود.

پيش‌آگهى

با درمان مناسب و پاسخ مطلوب به داروهاى ضد سرطان تسکين قابل توجهى مى‌تواند در علائم ايجاد شود. متوسط طول دورهٔ زندگى بيمار بعد از شروع علائم ۲ تا ۳ سال است. با اين حال بسيارى از افراد بيش از اين عمر مى‌کنند. اين بيمارى با دوره‌هائى از تسکين علائم و به‌دنبال آن عود مشخص مى‌شود. در بسيارى از موارد وقتى داروهاى مؤثر قبلى ديگر تأثير ندارند مى‌توان داروهاى ضد سرطان متعدد و متنوع ديگرى را تجويز کرد.