نشانگان مجموعه علائمى است که با هم يک بيمارى را مشخص مىکنند ولى علت آن معمولاً ناشناخته است. اين تعريف در مورد نشانگان کوفتگى مزمن کاملاً صادق است. اين نشانگان به اين علت در اينجا بررسى مىشود که از بسيارى جهات شبيه مونونوکلئوز عفونى است. با اين حال در اکثر موارد ويروس اپشتينبار را نمىتوان نشان داد. کوفتگى يکنوع احساس خستگى است که بهقدرى شديد است که در فعاليتهاى روزانه اختلال ايجاد مىکند. کوفتگى مزمن هنگامى پديد مىآيد که خستگى بيش از چند روز يا چند هفته طول بکشد، بنابراين نمىتوان آن را به بىخوابى يا آنفلوانزا نسبت داد.
تشخيص
چون نشانگان کوفتگى مزمن يک بيمارى مبهم است، پزشکان قبل از مطرح کردن اين تشخيص وجود معيارهاى ويژهاى را ضرورى مىدانند:
۱. شما بايد بهتازگى دچار خستگى شديد و ضعيف که توانائى انجام کار مؤثر را مختل کرده است، شده باشيد.
۲. کليهٔ بيمارىهاى شناختهٔ شدهٔ ديگر، عفونتها، يا بيمارىهاى روانى که ممکن است باعث اين علائم شوند، بايد کنار گذاشته شوند.
۳. بايد دچار چهار عارضه از عوارض زير باشيد:
- تب خفيف (۳/۳۷ تا ۳/۳۸ درجه) يا لرز.
- گلودرد.
- غدد لنفاوى دردناک در گردن يا زير بغل.
- سردردهاى منشر.
- دردهاى عضلانى غيرقابل توجيه.
- دردهاى مفصلى مهاجر بدون قرمزى و تورم.
- فراموشي، تحريکپذيري، يا گيجي.
- اختلال در خواب.
کوفتگى همچنين يکى از تظاهرات افسردگى است. اگرچه اکثر مردم مايل به پذيرش مشکلات روانى خود نيستند، مواردى مثل افسردگى بهطور معمول نسبتاً زودگذر و قابل درمان هستند. با وجود اين پزشک مايل است قبل از نسبت دادن کوفتگى شما به افسردگي، ساير بيمارىها را کنار بگذارد.
درمان
چون علت شناختهشدهاى براى نشانگان کوفتگى مزمن وجود ندارد. در نتيجه درمان خاصى نيز ندارد. علائم با ميزان مناسبى استراحت و ورزش بسته به تحمل فرد، درمان مىشود. مسکنهاى خفيف براى رفت درد و ناراحتى مناسب هستند. اين نشانگان نهايتاً بهبود مىيابد.