مونونوکلئوز عفونی

مونونوکلئوز عفونى که اغلب با لفظ 'مونو' به آن اشاره مى‌شود، عفونت سلول‌هاى سفيد با ويروس اپشتين‌بار (Epstien Barr) است. عفونت اغلب در افراد جوان به‌ويژه نوجوانان بروز مى‌کند. اين عفونت با تب، گلودرد، خستگى و ضعف، بى‌اشتهائي، تورم غدد لنفاوي، و اغلب سفتى عضلات مشخص مى‌شود. معتقد هستند که اين بيمارى از طريق بزاق عفونى انتشار مى‌يابد و دورهٔ نهفتهٔ آن ۷ تا ۱۴ روز است. مونونوکلئوز عفونى معمولاً بيمارى وخيمى نيست. با اين حال در موارد شديد التهاب کبدى و زردى مى‌تواند بروز کند و طحال ممکن است به‌قدرى بزرگ شود که باعث درد و پرى شکم گردد.

پزشک مى‌تواند با آزمايش مونواسپات (Monospot)، که پادتن ويروس اپشتين‌بار را شناسائى مى‌کند بيمارى را تشخيص دهد. علائم اصلى بيمارى ظرف ۱ تا ۱۴ روز بهبود مى‌يابد اگرچه اين بهبودى ۱ تا ۳ ماه قبل از برطرف شدن خستگى زودرس مى‌باشد.

درمان

مانند اکثر عفونت‌هاى ويروسي، درمان اختصاصى و مؤثرى بارى مونونوکلئوز وجود ندارد. درمان جنبه حمايتى دارد و شامل استراحت در بستر، خوردن مايعات فراوان، و غذاى مقوى است (على‌رغم کاهش اشتها). قرقره کردن آب نمک گرم ممکن است گلودرد را تسکين دهد و استامينوفن ممکن است در صورت لزوم مصرف شود. مصرف آنتى‌بيوتيک توصيه نمى‌شود مگر آنکه عفونت باکتريائى ثانويه بروز کند. درد ناگهانى در قسمت فوقانى و چپ شکم (که ممکن است ناشى از پارگى نادر يک طحال بزرگ شده باشد) بايد شما را هشيار کند که فوراً به پزشک مراجعه کنيد.