|
|
|
|
آنچه والدين مى‌توانند انجام دهند
|
|
|
وقتى داروى خاصى تجويز مى‌شود، اين نکته ضرورى است که کودک اين آنتى‌بيوتيک را به‌طور کامل در مدت توصيه شده که معمولاً ۱۰ تا ۱۴ روز است مصرف کند. اين مسئله از آن نظر اهميت دارد که علائم عفونت احتمالاً قبل از برطرف شدن کامل عفونت ناپديد مى‌شوند. عفونت‌هاى مجدد معمولاً شديدتر هستند و خطر آسيب شنوائى دائمى را افزايش مى‌دهند.
|
|
|
والدين بايد همچنين مراقب سرماخوردگى و عفونت حلق که قبل از بروز عفونت گوش ايجاد مى‌شوند، باشند. کودک براى شروع فورى اقدامات درمانى بايد نزد پزشک برده شود. اگرچه براى کودک شما مبتلا به سرماخوردگى داروهاى خوراکى ضد احتقان تجويز مى‌شود ولى اين داروها از عفونت‌هاى گوش پيشگيرى نمى‌کنند. اين داروها ممکن است کودک را ناآرام يا بى‌حال کنند.
|
|
|
کودکانى که داراى سابقهٔ حساسيت هستند ممکن است از داروهاى آنتى‌هيستامين سود ببرند. اين داروها توسط پزشک تجويز گردد.
|
|
|
کودکان همچنين بايد از محيط بدون دود برخوردار باشند. بررسى‌هاى اخير نشان داده است که همزيستى با افراد سيگارى در محيط خانه مى‌تواند خطر عفونت مزمن گوش را سه برابر کند. به‌خاطر داشته باشيد که در حالت خوابيده به کودک شيشهٔ شير ندهيد زيرا شير مى‌تواند هنگام تغذيه به گوش وارد شود و باعث عفونت گوش ميانى گردد.
|
|
|
|
|
مسافرت هوائى با تغيير ناگهانى در فشار هوا همراه است. اگر شيپور استاش به‌درستى عمل نکند عدم تعادل فشار در دو طرف پرده صماخ ممکن است باعث درد ناگهانى گوش مخصوصاً در کودکان و شيرخواران گردد. اين حالت را التهاب ناشى از تغيير فشار گويند.
|
|
|
براى باز کردن گوش چه بايد کرد؟ عمل بلع عضلات بازکنندهٔ شيپور استاش را فعال مى‌کند. جويدن آدامس و مکيدن آب‌نبات‌هاى سفت راه‌هاى خوبى براى تحريک عمل بلع هستند. هنگام فرود هواپيما بايد بيدار باشيد در غير اين صورت براى مقابله با تغييرات فشار، بلع کافى نخواهيد کرد. اين نکته در کودکان نيز صادق است. وقتى متصدى پرواز شروع فرود هواپيما را اطلاع دهد کودکان را از خواب بيدار کنيد. متصديان پرواز اغلب خميازه کشيدن را توصيه مى‌کنند که معمولاً مفيد است.
|
|
|
اگر عمل بلع يا خميازه کشيدن مؤثر نبود مى‌توانيد از روش زير استفاده کنيد. سوراخ‌هاى بينى خود را با فشار انگشت ببنديد. سپس دهان خود را از هوا پر کنيد. با استفاده از عضلات صورت و حلق هوا را با فشار به‌سمت بينى برانيد مانند آنکه قصد داريد بينى خود را باد کنيد. وقتى صداى کوتاهى شنيديد متوجه خواهيد شد که شيپورهاى استاش باز شده‌اند. هوا را از ريه خود با فشار وارد نکنيد (در حالى‌که راه حنجره باز است) زيرا اين اقدام فشارى ايجاد مى‌کند که براى گوش ميانى بسيار زياد است.
|
|
|
اگر مبتلا به سرماخوردگى يا تب يونجه هستيد قبل از سوار شدن هواپيما از داروهاى آنتى‌هيستامين يا ضد احتقان بينى استفاده کنيد. افراد مبتلا به بيمارى قلبي، فشار خون بالا، ضربان نامنظم قلب و بيمارى‌هاى تيروئيد نبايد بدون توصيهٔ پزشک از داروهاى ضد احتقان استفاده کنند.
|
|
|
|
|
التهاب گوش خارجى ممکن است در اثر عفونت باکتريائى يا قارچى ايجاد شود. ورود آب به گوش (بيمارى گوش شناگر)، مواد محرکى مثل اسپرى مو و رنگ مو، و البته آسيب در اثر فرو کردن اجسامى که نبايد داخل گوش‌ها شوند از عوامل مستعدکننده هستند. اين عارضه معمولاً با خارش و قرمزى گوش خارجى شروع مى‌شود. در صورت پيشرفت، التهاب حاد گوش خارجى بروز مى‌کند. اين عفونت شديد است و با درد، قرمزي، تورم و با خروج مايع شيرى رنگ و گاهى بدبو مشخص مى‌شود. با ايجاد درد در اثر کشيدن نرمهٔ گوش مى‌توان التهاب گوش خارجى را از التهاب گوش ميانى تشخيص داد.
|
|
|
|
|
عفونت را در مراحل اوليه اغلب مى‌توان با استفاده از قطرهٔ اسيد استيک (محلول سرکه) به‌مدت يک هفته درمان کرد. اين اقدام از رشد باکترى جلوگيرى مى‌کند. وقتى تورم و چرک ايجاد شد پزشک احتمالاً آنتى‌بيوتيک موضعى و کورتيزون تجويز مى‌کند. جوش‌هاى عفونى (کورک) گوش خارجى به‌طور مؤثرى با پاک کردن ملايم ضايعه دو بار در روز با استفاده از اسفنج الکلى درمان مى‌شود. گرماى خشک در تسکين درد و تسريع بهبودى مفيد است.
|
|
|
|
|
جرمى که رنگ آن زرد کهربائى است و در گوش يافت مى‌شود توسط غدد خاصى در مجاورت گوش خارجى توليد مى‌گردد. اين جرم آب، گرد و غبار و آلودگى را از پرده صماخ دور نگه مى‌دارد. جرم گوش معمولاً کمى انباشته مى‌شود و سپس خشک مى‌گردد و از گوش بيرون مى‌افتد و با خود گرد و غبار و مواد زائد محبوس شده را حمل مى‌کند. گاهى جرم گوش آنقدر انباشته مى‌شود که مجراى گوش را مسدود مى‌کند و باعث اختلال شنوائى و احتمالاً وز وز گوش مى‌شود. برخلاف انتظار شما اين عارضه مى‌تواند در اثر فرو کردن اجسام به‌داخل گوش براى پاک کردن جرم آن پديد آيد. شما نبايد وسايلى که نوک آن پنبه دارد، سنجاق يا دستمال تابيده شده را در گوش خود فرو کنيد. اين اجسام درست مانند يک سنبه جرم گوش را به قسمت‌‌هاى عميق‌تر وارد مى‌کنند.
|
|
|
پزشک مى‌توانند گوش شما را پاک کند. با اين حال شما ممکن است مايل باشيد از داروهاى نرم‌کننده جرم گوش بدون نسخه مثل دبروکس (Debrox)که محتوى پراکسيد کارباميد است استفاده کنيد در حال حاضر اين فرآورده بى‌خطرترين و مؤثرترين دارو براى نرم کردن جرم گوش است. اين قطره دو بار در روز و به‌مدت دو تا سه روز در گوش چکانده مى‌شود.
|
|
|
بعد از چند دقيقه گوش خود را به آرامى با آب گرم و با استفاده از دوش يا سرنگ با مخزن لاستيکى (مانند وسيله‌اى که با آن تنقيه مى‌کنند) محتوى قطرهٔ فوق بشوئيد. از فرآورده‌هائى که در گوش کف مى‌کنند استفاده نکنيد زيرا توليد فشار کرده و پرده صماخ را سوراخ مى‌کنند. اگر مى‌دانيد که پرده صماخ گوش شما سوراخ است از هيچ داروئى استفاده نکنيد زيرا ممکن است باعث عفونت گوش ميانى شود. اگر از سوراخ بودن پردهٔ صماخ گوش خود مطمئن نيستيد با پزشک مشورت کنيد. هيچ فرآورده‌اى در کودکان زير ۱۲ سال بدون توصيهٔ پزشک نبايد مصرف شود.
|
