جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

هپاتیت C


هپاتيت HCV) C) ناشى از شبه‌فلاوى‌ويروس با ژنوم RNA حاوى بيش از ۹۰۰۰ نوکلئوتيد (شبيه ويروس، تب زرد، ويروس دنگ Dengue Virus) و مقدارى هتروژنيتى ژنتيکى است. دوره انکوباسيون ۸-۷ هفته است. سير آن از لحاظ بالينى آرام است و با افزايش نوسان‌دار آمينوترانسفراز سرمى مشخص مى‌گردد. بيش از ۵۰% بيماران تمايل به مزمن شدن دارند که در بيش از ۲۰% موارد به سيروز منجر مى‌گردد.
  تشخيص
تشخيص Anti-HCV سرم. ايمونواسى آنزيمى (Enzyme Immunoassay) مرسوم نسل دوم و سوم، آنتى‌بادى‌هاى ضدٌ اپى‌توپ‌هاى C33c, C200 و C223 را تشخيص مى‌دهد و ممکن است پس از بيمارى حاد پديدار شود ولى عموماً تا ۵-۳ ماه پس از تماس عرضه مى‌گردد. مى‌توان ايمونواسى آنزيمى را با سنجش ايمونوبلات ريکامبينانت (RIBA; Recombinant Immunoblat Assay) يا تعيين HCV RNA سرم تأييد نمود. (شکل - سير سرولوژيک هپاتيت حاد تيپ C که به‌سمت ازمان مى‌رود -).
سير سرولوژيک هپاتيت حاد تيپ C که به‌سمت ازمان مى‌رود. قبل از بالا رفتن HCV RNA ،ALT قابل تشخيص است. آنتى‌بادى ضدٌ C22 و ضدٌ C33 در طى هپاتيت C حاد پيدار مى‌شود در حالى‌که آنتى‌بادى ضدٌ C100 يک تا سه ماه بعد آشکار مى‌گردد.
  اپيدميولوژى
اپيدميولوژى انتقال پرکوتانئوس که بيش از ۹۰% هپاتيت‌هاى همراه با ترانسفوزيون را شامل مى‌شود. معتادان تزريقى بيش از ۵۰% موارد گزارش شده را شامل مى‌شوند. شواهد کمى براى انتقال از طريق تماس جنسى زياد يا پرى‌ناتال وجود دارد.
  پيشگيرى
پيشگيرى عدم دريافت خون از کسانى که به‌دليل پول خون مى‌دهند، بررسى خون اهدائى از نظر anti-HCV. تشخيص


همچنین مشاهده کنید