ماهیت توده‌های مکان‌های مختلف مدیاستن

مدياستينيت

مدياستينيت معمولاً عفونى است. منابع عفونت عبارتند از پارگى مرى يا ناى (به‌دليل تروما، قرار دادن وسيله درون آنها، کارسينوم مهاجم). نشانه‌هاى راديوگرافيک عبارتند از گشاد شدن مدياستن، وجود هوا در مدياستن، پنوموتوراکس يا هيدروپنوموتوراکس. درمان معمولاً شامل تخليهٔ جراحى و تجويز آنتى‌بيوتيک است.

سندرم وريد اجوف فوقانى

سندرم وريد اجوف فوقانى با اتساع وريدهاى بخش فوقانى توراکس و گردن مشخص مى‌شود که سبب پرخونى صورت، ادم صورت و ملتحمه، سردرد، اختلال بينائى و کاهش سطح هوشيارى مى‌گردد. اغلب ناشى از بيمارى‌هاى بدخيم (۷۵% موارد کارسينوم برونکوژنيک و در موارد باقى‌مانده، اکثراً لنفوم) مى‌باشد.

تومورها و کيست‌ها

تومورها و کيست‌ها شايع‌ترين توده‌هاى مدياستن در بزرگسالان عبارتند از کارسينوم متاستاتيک و لنفوم. سارکوئيدوز، مونونوکلئوز عفونى و AIDS، ممکن است سبب لنفادنوپاتى مدياستن گردند. تومورهاى نوروژنيک، تراتودرموئيدها، تيموم‌ها و کيست‌هاى برونکوژنيک، دوسوم باقى‌ماندهٔ توده‌هاى مدياستن را تشکيل مى‌دهند. مکان‌هاى ويژه اتيولوژى‌هاى به‌خصوص را مى‌توانيد در جدول (- ماهيت توده‌هاى مکان‌هاى مختلف مدياستن -) مشاهده کنيد. ارزيابى آن توسط CT, CXR و در صورتى‌که همچنان در مورد تشخيص، ترديد وجود داشته باشد، با مدياستينوسکوپى و بيوپسى انجام مى‌گيرد.

تومورهاى نوروژنيک شايع‌ترين نئوپلاسم‌هاى اوليه مدياستن هستند که اکثر آنها خوش‌خيم مى‌باشند. علائم آن عبارتند از درد مبهم قفسهٔ سينه و سرفه.

تراتودرموئيدها در مدياستن قدامى به‌وجود مى‌آيند؛ ۲۰-۱۰% آنها دست‌خوش تغييرات بدخيمى مى‌شوند.

تيموم‌ها ۱۰% نئوپلاسم‌هاى اوليهٔ مدياستن را تشکيل مى‌دهند؛ يک چهارم آنها بدخيم مى‌باشند؛ در نيمى از افراد مبتلا، مياسنتى‌گراو ايجاد مى‌شود.

ماهيت توده‌هاى مکان‌هاى مختلف مدياستن

	فوقانى			قدامى و ميانى			خلفى
	لنفوم			لنفوم			تومورهاى نوروژنيک
	تيموم			کارسينوم متاستاتيک			لنفوم
	تيروئيد پشت جناغى			تراتودرموئيد			فتق (بوخدالک)
	کارسينوم متاستاتيک			کيست برونکوژنيک			آنوريسم آئورت
	تومورهاى پاراتيروئيد			آنوريسم آئورت
	ديورتيکول زنکر			کيست پريکارديال
	آنوريسم آئورت