مصاحبه گروهی

مصاحبه آزاد يا هدايت نشده

در مصاحبهٔ آزاد، پژوهشگر با در نظر گرفتن موقعيت خاص مى‌تواند پرسش‌هاى موردنظر را بدون رعايت نظم و ترتيب و بدون محدوديت، در فرصت مناسب طرح نمايد و در طرح آنها آزادى کامل دارد و هيچ‌گونه محدوديتى احساس نمى‌کند. از طرف ديگر مصاحبه شونده در جواب دادن به سؤال‌ها نيز آزادى کامل دارد. به‌عبارت ديگر هم پژوهشگر و هم پاسخگو در طرح و پاسخگوئى به سؤالات محدوديتى ندارند و آزادى کامل دارند.

مصاحبه نيمه‌آزاد

همان‌طور که از نام آن برمى‌آيد، طرفين يعنى پرسشگر و پاسخگو محدوديت‌هائى احساس مى‌کنند. از طرفى پرسشگر صرفاً موضوع‌هاى معينى را مطرح مى‌کند و صرفاً در خصوص آنها پاسخ مى‌خواهد. از طرفى ديگر پاسخگو نمى‌تواند عقيدهٔ خود را آن‌طور که ترجيح مى‌دهد در کمال آزادى ابراز کند.

مصاحبه منظم يا هدايت‌شده

در مصاحبهٔ منظم نه تنها موضوعاتى که پرسشگر مطرح مى‌کند از قبل معين شده‌اند بلکه اين موضوعات به‌طور دقيق رده‌بندى گرديده‌اند و پرسشگر ناچار است هر يک از موضوعات را در جاى خود طرح کند و هيچ يک را نمى‌تواند به سليقهٔ خود بر ديگرى ترجيح دهد.

مصاحبه گروهى

در اين نوع مصاحبه، يک‌نفر مصاحبه‌گر و عدهٔ زيادى پاسخ‌دهنده هستند. به اين وسيله مى‌توان در مدت کم و به آساني، عقيدهٔ چندين نفر را دربارهٔ موضوع واحدى به‌دست آورد.

مصاحبه بالينى

در اين نوع مصاحبه، پژوهشگر و مصاحبه‌کننده پزشک يا روانپزشک است و پاسخگو و مصاحبه شونده، بيمار است و هدف از آن تشخيص بيمارى با کمک بيمار و درمان آن است.

مصاحبه متمرکز

که ابداع‌کننده آن 'مرتن' جامعه‌شناس آمريکائى است. در اين روش کمتر از مردم پرس و جو مى‌شود بلکه بيشتر به آنان کمک مى‌شود که خود آنها جنبه‌هاى دقيق، عللى که بر آنها اثر مى‌گذارد و موجب دگرگونى‌هائى در آنان مى‌گردد روشن کنند.