گياهچههاى يولاف وحشى را مىتوان از طريق برگهاى شاداب، آبدار و نرم آن از ديگر گياهان متمايز ساخت. پهنک برگ و غلاف آنها بسيار کوچک، بهطور پراکنده و غير متراکم کرکدار که با افزايش تعداد کرکهاى بر ظرافت آنها افزوده شده و براى مشاهدهٔ آنها بايد از ميکروسکوپ يا ذرهبين استفاده کرد. اين برگها در قاعده اوريکول يا زائدهٔ گوشمانند نداشته اما ليگول برگها بزرگ، سفيدرنگ و نوکتيز است.
گياه کامل
- اندامهاى رويشى :
گياهى يکساله، زمستانه، به ارتفاع ۳۰ تا ۱۲۰ سانتىمتر که توسط بذر تکثير مىيابد. يولاف وحشى شباهت زيادى به انواع زراعى آن داشته، رشد آن سريع، ساقهٔ آن منفرد، راست به رنگ سبز تيره، فاقد کرک و از قاعده منشعب است. برگها نازک، ظريف، نوکتيز، پوشيده از کرکهاى بلند و ياف فاقد کرک و به طول ۸ تا ۲۵ و عرض ۶ تا ۱۲ ميلىمتر هستند.
- اندامهاى زايشى :
پانيکول بهصورت خوشهاى باز، غيرمتراکم، آويزان و رو به سمت زمين، سنبلکها شامل ۲ تا ۳ گلچه، به طول ۵/۲ سانتىمتر، پوشينهها تقريباً مساوي، به طول ۵/۲ تا ۳ سانتىمتر و داراى ۸ تا ۹ رگه بوده و سرنيزهاى شکل و نوکتيز هستند. پوشينک عقبى به طول ۷/۱ تا ۵/۲ سانتىمتر و داراى ۷ رگه که در انتهاء دو دندانهاى است و ريشکى به طول ۳ سانتىمتر دارد و در قسمت پائينتر داراى پيچخوردگى است.
بذر اين گياه به رنگهاى مختلف، از سفيد تا قهوهاي، سياه، خاکسترى و يا زرد روشن، به طول ۸ تا ۱۰ ميلىمتر و پوشيده از کرکهاى ظريف و ابريشمى است که بدينوسيله از گونههاى زراعى ديگر متمايز مىشود.
محل رشد و پراکنش
از جمله علفهاى هرز مهمى است که پرانش وسيعى در سطح ايران دارد و در بسيارى از مناطق ايران و در انواع محصولات زراعى مختلف، زمينهاى باير و باغها مشاهده مىشود. يولاف وحش از مهمترين علفهاى هرز مزارع گندم محسوب مىشود. بذر آن در مدت زمان کوتاه و قبل از رسيدگى محصول اصلى رسيده و ريزش مىنمايد. هر گياه قادر است حدود ۶۰۰۰ بذر توليد کند و اين بذرها مىتوانند به مدت چندين سال بهصورت خواب در خاک باقى بمانند. اين گياه به خاک حساسيّت زيادى نداشته و در انواع مختلف خاکها يافت مىشود.