شوکران کبیر

نام علمى: Conium maculatum L

نام انگليسى: Poison Hemlock

گياهچه

گياهچه‌هاى اين گياه بزرگ است، لپه‌هاى آنها به طول ۳ سانتى‌متر که به انتهاء پايه‌اى به طول ۵/۱ سانتى‌متر متصل شده‌اند. اولين برگ‌هاى حقيقى پنجه‌اى و برگ‌هاى بعدى يک يا دو بار مرکب با برگچه‌هائى هستند که تخم‌مرغى تا سه گوش مى‌باشند.

محل رشد و پراکنش

اين گياه خاص مناطق مرطوب، خاک‌هاى غنى از مواد غذائى است و به‌طور عمده در محصولات زراعى چندساله و حاشيهٔ نهرها يافت مى‌شود.

بافت‌هاى مختلف شوکران کبير خشن و سمى است و مصرف آن توسط انسان و دام مشکلاتى را به دنبال دارد.

گياه کامل

- اندام‌هاى رويشى:

گياهى است يک‌ساله يا دوساله، ايستا و به ارتفاع ۵۰ تا ۲۵۰ سانتى‌متر که توسط بذر تکثير مى‌يابد. ساقه‌هاى آنها صاف، بدون کرک، داراى انشعابات فراوان و سفيدرنگ که در بخش‌هاى پائينى ساقه لکه‌هاى ارغوانى رنگ نيز ديده مى‌شود. اين ساقه‌ها داراى شيارهاى نسبتاً عميق هستند و هنگام له شدن نيز بوى ناخوشايند و نامطبوعى از آنها متصاعد مى‌شود.

- اندام‌هاى زايشى:

گل‌آذين چتر مرکب که چترها به‌طور معمول بزرگ و داراى ۱۰ تا ۲۰ چترک مى‌باشند. براکته‌ها متعدد، سرنيزه‌اى و سه گوش، سفيدرنگ و داراى حاشيه‌اى برگشته‌ هستند. براکتئول‌ها تنها بر روى کنارهٔ خارجى دومين چتر ديده مى‌شوند. گل‌ها نيز سفيدرنگ هستند و طول آنها حدود ۵/۱ ميلى‌متر است.

ميوهٔ اين گونه به رنگ سبز خاکسترى يا خاکسترى متمايل به قهوه‌اي، کروى يا تخم‌مرغى شکل، صاف، بدون کرک و به طول ۵/۲ تا ۵/۳ ميلى‌متر است.

موسم گلدهى اين گياه خرداد تا شهريور ماه است.