جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

جدول پیشگیری از مالاریا


  پيشگيرى
  جدول پيشگيرى از مالاريا
دارو کاربرد دوز دارو در بزرگسالان
مفلوکين در مناطقى که مالارياى مقاوم به کلروکين گزارش شده است، استفاده مى‌شود. ۲۲۸ ميلى‌گرم از ماده پايه (۲۵۰ ميلى‌گرم از ملح) به‌صورت خوراکي، يک‌بار در هفتهa
داکسى‌سيکلينb به‌عنوان جايگزين مفلوکين استفاده مى‌شود ۱۰۰ ميلى‌گرم خوراکي، روزانه يک‌بار
کلروکين در مناطقى که مالارياى مقاوم به کلروکين گزارش نشده است، استفاده مى‌شود. ۳۰۰ ميلى‌گرم از ماده پايه (۵۰۰ ميلى‌گرم از ملح) به‌صورت خوراکي، يک‌بار در هفته
پروگوانيل (غير موجود در ايالات متحده) همزمان با کلروکين به‌عنوان جايگزين مفلوکين يا داکسى‌سيکلين ۲۰۰ ميلى‌گرم خوراکى يک‌بار در روز، به همراه کلروکين هفته‌اى
پريماکينc درد مسافران فقط پس از تست کمبود G6PD استفاده مى‌شود؛ پيشگيرى پس از تماس براى مالارياى عودکننده يا پروفيلاکسي پس از تماس: ۱۵ ميلى‌گرم از ماده پايه (۳/۲۶ ميلى‌گرم از ملح) به‌صورت خوراکى يک‌بار در روز به‌مدت ۱۴ روز
آتوواکون پروگوانيلc به‌عنوان جايگزين مفلوکين استفاده مى‌شود ۱۰۰/۲۵۰ ميلى‌گرم خوراکي، روزانه يک‌بار
a. داروهاى توليد شده در خارج از ايالات متحده، ۲۵۰ ميلى‌گرم مادهٔ پايه دارند.
b. در زنان باردار و کودکان زير ۸ سال استفاده نمى‌شود.
c. پريماکين و آتوواکون پروگوانيل براى پروفيلاکسى ضدٌ مالاريا در مناطق داراى مالاريا فالسى‌پاروم مقاوم به کلروکين بى‌خطر و مؤثر بوده‌اند، اما نياز به اطلاعات بيشترى وجود دارد، به‌ويژه در کودکان. از اين داروها نبايد در دوران باردارى استفاده نمود.
  درمان
درمان مالاريا در جدول (دوز درمانى توصيه شده داروهاى ضدٌ مالاريا) آورده شده است. مالارياى فالسى‌پاروم شديد، اورژانس محسوب مى‌شود. داروى ضدٌ آريتمى کينيدن گلوکونات در اين موارد به‌ اندازه کينين مؤثر است و در دسترس‌تر هم مى‌باشد؛ بنابراين مى‌توان با مانيتورينگ قلبى عروقى (QTc قابل قبول، کمتر از ۶۵/۰؛ پهناى قابل قبول QRS کمتر از ۲۵ درصد مبنا) کينيدين را انفوزيون نمود. علاوه بر داروهاى ضدٌ مالاريا، براى پيشگيرى از تشنج بايستى فنوباربيتال (تک دوز ۲۰-۵ mg/kg) هم تجويز نمود. در بيماران کومائي، قند خون را بايد هر ۶-۴ ساعت اندازه گرفت و اگر زير ۴۰mg/dL رسيد دکستروز وريدى تزريق نمود. تعويض خون (Exchange Transfusion) در اختلال عملکرد اعضاء حياتى و پارازيتمى بيش از ۱۵ درصد انديکاسيون دارد و در پارازيتمى ۱۵-۵ درصد بايستى تعويض خون را مدٌ نظر داشت. گلوکوکورتيکوئيد، اوره، هپارين، و دکستران فاقد ارزش هستند.
  جدول دوز درمانى توصيه شده داروهاى ضدٌ مالاريا
دارو مالارياى شديد (تزريقى)a مالارياى بدون عارضه (خوراکى)
کلروکين
(Chloroquine)
۱۰mg/kg از ماده پايه با سرعت ثابت طى ۸ ساعت انفوزيون، سپس ۱۵mg/kg طى ۲۴ ساعت يا ۵/۳ mg/kg از ماده پايه هر ۶ ساعت به‌صورت IM يا SC (کل دوز، b۲۵mg/kg) ۱۰mg/kg از پايه، سپس ۱۰mg/kg در ساعت ۲۴ و ۵mg/kg در ساعت‌هاى ۱۲، ۲۴ و ۳۶ (دوز کامل، ۲۵mg/kg)؛ در مورد پلاسموديوم ويواکس و پلاسموديوم اوال، براى درمان ريشه‌اى پريماکين هم ۲۵/۰ mg/kg از ماده پايه در روز به‌مدت ۱۴ روزc) اضافه شود.
سولفادوکسين/ پيريمتامين
(Sulfodoxine Pyrimethamine)
- ۲۵ بر ۲۵/۱ mg/kg تک دوز خوراکى (۳ قرص در بالغين)
مفلوکين
(Mefloquine)
- ۱۵mg/kg، سپس ۱۲-۸ ساعت بعد دوز دوم به ميزان ۱۰mg/kg
کينين (Quinine) ۲۰mg/kg از ملح آن به‌صورت انفوزيون وريدى طى ۴ ساعتd؛ سپس هر ۸ ساعت ۱۰mg/kg انفوزيون طى ۸-۲ ساعت ۱۰mg/kg از ملح آن هر ۸ ساعت براى ۷ روز، به‌همراه تتراسيکلين ۴mg/kg) eهر ۶ ساعت۰ يا داکسى‌سيکلين (۳mg/kg يک‌بار در روز) يا کليندامايسين (۱۰mg/kg هر ۱۲ ساعت) به‌مدت ۷ روز
کينيدين گلوکونات
(Quinidine Gluconate)
۱۰mg/kg از ماده پايه با سرعت ثابت طى ۲-۱ ساعت انفوزيون، سپس ۰۲/۰ mg/kg در دقيقه، با مانيتورينگ fECG -
آرتسوتات
(Artesunate)
۲/۴ mg/kg به‌صورت IM يا IV فوري، سپس ۲/۱ mg/kg در ساعت‌هاى ۱۲ و ۲۴ و سپس روزانه ۱۲mg/kg در دوزهاى منقسم به‌مدت ۵-۳ روز (مثلاً ۴mg/kg به‌مدت ۳ روز يا ۴mg/kg و سپس ۲mg/kg در روز به‌مدت ۴ روز)به‌همراه ۲۵mg/kg مفلوکين؛ در صورت مصرف تنها، ۷ روز تجويز مى‌شود (معمولاً ۴mg/kg در ابتدا و سپس ۲mg/kg روزانه)
آرتمتر
(Artemether)
۲/۳ mg/kg عضلانى فورى، سپس ۶/۱ mg/kg روزانه همانند رژيم آرتسونات
آتوواکن پروگوانيل
(Atovaquone Proguanil)
- براى بزرگسالان بالاى ۴۰ کيلوگرم، هر دوز چهار قرص (هر قرص، ۲۵۰ ميلى‌گرم آتوواکن و ۱۰۰ ميلى‌گرم پروگوانيل) روزانه يک‌بار به‌مدت ۳ روز همراه با غذا
آرتمتر لومفانترين
(Artemether Lumefantrine)
- براى بزرگسالان ۳۵ کيلوگرم يا بيشتر، هر دوز چهار قرص (هر قرص ۲۰ ميلى‌گرم آرتمتر و ۱۲۰ ميلى‌گرم لومفانترين) در ساعت‌هاى صفر، ۸، ۲۴ و ۴۸ (در افراد نيمه ايمن) و در ساعت‌هاى صفر، ۸، ۲۴، ۴۸ و ۶۰ (در افراد غير ايمن) پس از غذا
a. به محض اينکه بيمار بتواند قرص بخورد، درمان خوراکى را بايستى جايگزين درمان تزريقى نمود.
b. در حال حاضر پلاسموديوم فالسى‌پاروم مقاوم به کلروکين رايج شده است.
c. در اقيانوسيه و آسياى جنوب شرق، دوز بايستى ۵/۰-۳۳/۰ mg/kg از ماده پايه باشد. از اين رژيم نبايستى در درمان انواع شديد کمبود G6PD استفاده نمود.
d. روش ديگر، انفوزيون ۷mg/kg از ملح آن طى ۳۰ دقيقه و سپس ۱۰mg/kg از ملح طى ۴ ساعت
e. از تتراسيکلين و داکسى‌سيکلين نبايد در زنان باردار و کودکان زير ۸ سال استفاده نمود.
f. بعضى از متخصصين دوز پائين‌تر کينيدين وريدى را توصيه مى‌کنند: ۲/۶ mg/kg از ملح آن طى ۲-۱ ساعت و سپس
۰/۰۱۲۵ mg/kg در دقيقه
توجه:
در مالارياى شديد، در صورتى‌که به حساسيت سوش آلوده‌کننده به کلروکين شک داشته باشيم، بايد از کينين يا کينيدن استفاده نمائيم.


همچنین مشاهده کنید