دیورتیک‌های تیازیدی

هيدروکلروتيازيد سردسته اين گروه داروئى است و از مشتقات سولفوناميدها مى‌باشد. تيازيدها از راه خوراکى مؤثر هستند و طول اثرى معادل ۶ تا ۱۲ ساعت دارند که به‌طور قابل ملاحظه‌اى طولانى‌تر از ديورتيک‌هاى قوس هنله مى‌باشد.

اثر عمدهٔ تيازيدها مهار انتقال کلريد سديم در بخش ابتدائى لولهٔ پيچيدهٔ ديستال است.

داروهاى غيرمجاز در اين زيرگروه عبارتند از:

Bendroflumethiazide, Benzthiazide, Chlorthalidone, Hydrochlorothiazide

اثرات

- ديورز متوسط ولى مداوم کلريد سديم

- آلکالوز متابوليک هيپوکالميک

- افزايش بازجذب کلسيم از ادرار و در نتيجه کاهش محتواى کلسيمى ادار (عکس اثر ديورتيک‌هاى قوسى هنله)

- کاهش فشار خون (ابتدا به خاطر کاهش حجم خون و در ادامه در اثر کاهش مقاومت عروقي)

کاربردهاى بالينى

- درمان فشار خون بالا

- درمان طولانى مدت بيمارى‌هاى ادماتوز مثل نارسائى احتقانى قلب

- ممانعت از تشکيل سنگ‌هاى کلسيمى کليه

عوارض جانبى

ديورز شديد سديم و پيدايش هيپوناترمي، اتلاف پتاسيم، افزايش سطح اسيد اوريک و ليپيد سرم در بعضى بيماران و هيپرگليسمى شديد در بيماران ديابتي.