اتيولوژى يک پاروويروس که B19 نام دارد بهعنوان پاتوژن انسانى شناخته شده است. اين ويروس کوچک، بدون پوشش و داراى DNA تک رشتهاى است.
اپيدميولوژى
اپيدميولوژى عفونتهاى ناشى از B19 در سرتاسر سال روى مىدهند اما اپيدمىهاى اريتم انفکسيوزوم (Erythema Infectiosum) در مدارس طى ماههاى زمستان و بهار ديده مىشوند. در اپيدمىها، عفونت علامتدار در ۶۰-۲۰ درصد از اطفال رخ مىدهد؛ ۱۰ درصد از عفونتها فاقد علامت هستند. بيمارانى که به بحران گذارى آپلاستيک مبتلا مىشوند، شديداً آلودهکننده هستند. روش انتقال پارووويروس B19 شناخته شده نيست اما ممکن است از طريق تنفسى يا تماس مستقيم صورت گيرد.
تشخيص
تشخيص بستگى به اندازهگيرى آنتىبادىهاى اختصاصى IgG و IgM ضدٌ پارووويروس B19 دارد. بيماران مبتلا به بحران گذراى آپلاستيک ممکن آنتىبادى IgM ويروس دارند. افراد مبتلا به نقص ايمنى دچار آنمى مزمن آنتىبادى ندارند اما در سرم آنها ذرات ويروسى و DNA ويروس ديده مىشود. در موارد هيدروپس جنينى ممکن است بتوان DNA ويروس را از مايع آمنيوتيک يا خون جنين بهدست آورد. عفونت جنينى را مىتواند از طريق هيدروپس جنينى و وجود B19 DNA در مايع آمينوتيک يا خون جنين به همراه آنتىبادىهاى IgM ضدٌ ويروس B19 در مادر تشخيص داد.
درمان
اريتم انفکسيوزوم نياز به درمان ندارد؛ آرتريت را مىتوان با NSAIDها درمان نمود. بحران گذراى آپلاستيک معمولاً با ترانسفوزيون اريتروسيت درمان مىشود. بهنظر مىرسد. آنمى بيماران دچار نقص ايمنى به درمان با گاماگلوبولين وريدى رايج پاسخ بدهد.
پيشگيرى
پيشگيرى در بيماران دچار هموليز مزمن يا نقص ايمنى و در زنان باردار بايد پروفيلاکسى عفونت B19 با ايمونوگلوبولين را در نظر داشت. بيمارانى که با تشخيص بحران گذراى آپلاستيک يا آنمى مزمنى که احتمال دارد ناشى از پاروويروس B19 باشد، بسترى شدهاند، بايستى در اتاقهاى خصوصى ايزوله شوند و احتياطات مربوط به ريزقطرهها در مورد آنها اعمال شود.