جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

آزادی‌های هوائی


دولت‌ها براى تنظييم عمليات حمل و نقل بين‌المللى هوائى طى مذاکراتى دربارهٔ خدمات هوائى و حقوق ترافيک، موافقت‌نامه‌هاى دو جانبه منعقد مى‌کنند. بسيارى از اين موافقت‌نامه‌ها 'آزادى‌هاى هوائي' را دربر مى‌گيرد. در ادامه، پنج آزادى هوائى که در سال ۱۹۴۴ در کنفرانس بين‌المللى هواپيمائى کشورى در شيکاگو، تعريف شده است معرفى مى‌شود:
- آزادى اول
حق پروازهاى خارجى بر فراز قلمروى کشورى ديگر، بدون آنکه در آن فرود آيد
- آزادى دوم
حق فرود آمدن هواپيماى خارجى در قلمروى کشورى ديگر، به قصدى غير از حمل و نقل (براى مثال، سوخت‌گيرى و انجام تعميرات)
- آزادى سوم
حق پياده کردن مسافر، بار و يا محمولهٔ پستى در قلمرو کشورى ديگر که مبداء حمل آن قلمرو کشورى بوده که هواپيما تابيعت آن را دارد (هواپيماى کشور آ مى‌تواند مسافران اين کشور را به کشور ب منتقل کند)
- آزادى چهارم
حق گرفتن مسافر، بار و يا محمولهٔ پستى به مقصد قلمروى کشورى که هواپيما تابعيت آن را دارد، هواپيماى کشور (آ) مى‌تواند مسافران کشور (ب) را به کشور خود منتقل نمايد.
- آزادى پنجم
حق گرفتن مسافر، بار و يا محمولهٔ پستى و حق پياده کردن مسافر، بار و يا محمولهٔ پستى که مبداء حمل آن قلمروى هر کشور ديگرى است، هواپيماى کشور (آ) که در مسير کشور آ - ب - ج پرواز مى‌کند مى‌تواند مسافران کشور (ب) را به کشور (ج) منتقل نمايد.


همچنین مشاهده کنید