|
|
|
موضوع چيدن پرها فقط براى کامل کردن بحث در اينجا شرح داده مى‌شود، هرچند در اروپا و آمريکا اين عمل به سختى انجام گرفته و تقاضا براى پرها کم مى‌باشد.
|
|
|
در آفريقا اولين پرچينى در شترمرغهاى جوان ۱۶ ماهه صورت مى‌گيرد. سه روش متفاوت براى پرچينى وجود دارد.
|
|
|
|
|
پرها در ۲ سانتى‌مترى از پوست چيده مى‌شوند. بيشتر پرهاى سفيد روى بال‌ها و دم به اين روش قيچى مى‌گردد. ابزار پرچينى هماه قيچى گل‌چينى مى‌باشد.
|
|
|
هدف اصلى از اين روش، چيدن پرها در زمانى است که پرها به ارزش نهائى خود رسيده‌اند و همچنين راهى براى رشد يکسان پرهاى شترمرغ است. در شش ماهگى پرها به‌طور کامل رشد کرده، اما هنوز فرسوده نشده‌اند و لذا حداکثر ارزش تجارى را دارند. در اين مرحله ساقه پرها هنوز زنده بوده و خون در آنها جريان دارد. بريدن اين ساقه‌ها ايجاد درد و خونريزى نموده و حتى ممکن است موجب مرگ پرنده گردد.
|
|
|
|
|
کشيدن ساقه رسيدهٔ پر به‌وسيله انبردست است. ساقه هنگامى رسيده است که پوشش بيرونى پوست را فراگرفته باشد. باقى‌ماندهٔ ساقه، دو ماه بعد از قيچى کردن، براى کشيدن آماده است. در صورت وجود نقطه‌هاى قرمز بر نوک ساقه، پر هنوز کاملاً نرسيده و کشيدن پر بايستى يک هفته با تأخير انجام گيرد. از وازلين بعد از کشيدن پر، براى پوست مفيد بوده و به رشد پرهاى جديد کمک مى‌نمايد.
|
|
|
در مقايسه با ساير روش‌هاى پرچيني، در اين روش امکان شروع رشد پرهاى جديد فراهم بوده و لذا زمان پرچينى بعدى معلوم مى‌باشد.
|
|
|
|
|
کندن پرها توسط دست و به کمک انگشت شست و ساير انگشتان دست ديگر که پوست اطراف فوليکول را نگه‌داشته‌اند، صورت مى‌گيرد. پرها بايستى يکى‌يکى کنده شده تا از صدمه به پوست و پرها جلوگيرى به عمل آيد. اين عمل بايستى اندکى قبل از پرريزى (Moulhing)، که پرنده بيشتر از حد معمول پرهاى خود را از دست مى‌دهد انجام شود. در اين مرحله چيدن پر حداقل اذيت و آزار را به پرنده وارد کند. پرهائى که قيچى نشوند با اين روش کشيده مى‌شوند. پرهاى پشت بدن در صورت خطر آفتاب‌سوختگى نبايستى با اين روش کنده شوند.
|
|
|
عمل پرکشى و پرکنى بايستى در يک نوبت صورت گيرد تا دست‌کارى پرنده به حداقل برسد. پرچينى که در بالا شرح داده شد تسريع بخشيدن پرريزى و تولک رفتن است. مورد اخير فرآيندى است که پرهاى کم کيفيت را شامل مى‌شود. در پرريزى طبيعى پرهاى قديمى به‌وسيله پرهاى جديد جايگزين مى‌شوند و پرنده به پرهاى مرده نوک زده و آنها را مى‌کشد. اين امر ممکن است باعث صدمه زدن به پوست و حتى ايجاد زخم شود.
|
|
|
در صورت انتخاب روش 'کشيدن پر' بايستى به نکات زير توجه نمود.
|
|
|
- کشيدن پر بايستى با آهنگ بيولوژيکى طبيعى پرندگان که دوست دارند در فصل جفتگيرى در بهترين آراستگى پر باشند مطابقت نمايد. شترمرغ‌ها با پرهاى چيده شده نبايستى به جايگاه‌هاى توليدمثل فرستاده شوند.
|
|
|
- در آب و هواى سرد کشيدن پرها ممکن است از رشد مجدد آنها براى هميشه جلوگيرى نمايد.
|
|
|
- پرها شش ماه بعد از کشيدن به‌طور کامل رسيده و مى‌توانند مجدداً چيده شوند. از آنجائى‌که ساقه پر ۲ ماه بعد از چيدن رسيده و قابل کشيدن مى‌شود بنابراين در آب و هواى مساعد هر هشت ماه يکبار امکان پرچينى شترمرغ وجود دارد (سيستم هشت ماهه).
|
|
|
- امکان تلفيق چند روش پرچينى وجود دارد. در آب و هواى گرم روش هشت ماهه قابل اجراء بوده و بنابراين در طى دو سال، سه بار پرچينى خواهيم داشت. در روش يکساله شترمرغهاى به مدت شش ماه با ساقه نگهدارى مى‌شوند. در روش يدگر پرهاى بال به‌طور سالانى چيده شده بقيه پرها طبق روش هشت ماهه چيده مى‌شوند.
|
|
|
- براى همزمان کردن پرچينى پرندگان در سنين مختلف و جلوگيرى از پرچينى در فصل سرما، مى‌توان اين عمل را زودتر يا ديرتر انجام داد. تغذيه محدود به پرندگان باعث زودرس شدن ساقه پر و پرچينى پيش از موعد مى‌گردد. تأخير در پرچينى بدان معنى است که پرندگان براى مدت بيش از دو ماه با ساقه پر نگهدارى شوند.
|
|
|
- کيفيت مطلوب پرها نياز به تغذيه مناسب دارد. Smith پيشنهاد کاهش ميزان غذا، کمى قبل از زمان پرچينى بال‌ها را دارد. غذا بايد ۲ تا ۳ هفته قبل از کشيدن پر افزايش يافته تا مواد غذائى لازم جهت رشد پرهاى جديد فراهم گردد.
|
