جایگاه نگهداری (Pens)

چند توصيه مهم در اين خصوص وجود دارد:

گردشگاه و جايگاه در سنين مختلف براى جوجه، پرنده جوان و شترمرغ مادر و بسته به هدف پرورش داراى طراحى متفاوت مى‌باشد. به غير از تفاوت‌هاى مربوط به فضاى نگهدارى و نوع مراقبت، شترمرغ‌‌هاى جوان به‌ويژه نياز به محافظت در برابر آب و هواى نامساعد داشته و بايد جايگاه جوجه‌ها به يک سايبان قابل گرم شدن وصل باشد. جايگاه شترمرغ‌‌هاى بالغ بايستى داراى برخى پوشش جهت ايجاد محافظت در برابر آب و هواى سرد و شرايط مخاطره‌آميز ديگر باشد. جايگاه قرنطيه بايد کلاً جدا از بقيه تأسيسات باشد.

لازم است که تعداد جايگاه اضافى براى هر يک از سنين پرورش وجود داشته باشد. جابه‌جائى پرندگان و خالى گذاشتن جايگاه پرندگان و خالى گذاشتن جايگاه‌ها براى مدتى باعث شکسته شدن چرخه بعضى از بيمارى‌ها و انگل‌ها مى‌گردد. اگر پرندگان مولد را قبل از فصل توليدمثلى مجزا از هم نگه داريم نتيجه بهترى مى‌گيريم. پرندگان بيمار بايستى از گله جدا شوند. برنامه چرخشى چرا ممکن است به پيش‌بينى غذا در زمستان کمک کند.

جايگاه‌هاى مختلف بايستى طورى طراحى گردند که حرکت روزانه پرسنل جهت انجام عمليات و نيز گردش کار براى آنان راحت باشد، در عين حال بايد سبب کاهش انتقال بيمارى‌ها نيز گردد. جهت سير عمليات روزانه کارکنان بايد از جايگاه‌هاى جوجه به طرف شترمرغ‌هاى بالغ و نيز از پرندگان سالم به‌طرف پرندگان مريض انتخاب شود. اين عمل باعث رعايت بهداشت در مزرعه مى‌گردد.

در حالى‌که ساير ماکيان مى‌توانند براى پرورش‌دهنده ايجاد سر و صدا و مزاحمت نمايند، شترمرغ چنين مشکلاتى را ندارد. شترمرغ نر صداى خاصى در فصل جفتگيرى توليد مى‌کند و جوجه‌ها با صداى کوتاه و آرام والدين خود را صدا مى‌کنند.

براى آرام نگه‌داشتن شترمرغ‌ها، تماس دائم با انسان به‌ويژه کارکنان لازم مى‌باشد. در غير اين‌صورت پرنده بى‌اعتماد شده و حالت تهاجمى به‌خود مى‌گيرد که ممکن است حتى در پرندگان جوان نيز اين حالات ديده شود. به همين دليل جايگاه‌ها بايستى در نزديکى محل زندگى مالک و کارکنان قرار گيرد.