سیستم‌های مدیریتی

سه سيستم مديريت به شرح زير وجود دارد:

۱. بسته يا متمرکز Extensive

۲. نيمه بسته يا نيمه مترکز semi intensive

۳. باز يا غيرمتمرکز Intensive

در سيستم بسته شترمرغ‌ها در يک فضاى محدود نگهدارى شده و با غذاى آماده تغذيه مى‌شوند. در سيستم باز پرندگان در مناطق وسيع مرتعى آزاد هستند و سيستم نيمه‌باز تلفيقى از دو سيستم فوق مى‌باشد.

در هر سه سيستم هدف، توليد گوشت و چرم بوده و پرندگان در سن ۱۰ تا ۱۴ ماهگى بسته به نژاد آنها کشتار مى‌شوند. تعدادى نيز به‌عنوان پرندهٔ مولد حفظ شده و تعدادى نيز به‌فروش مى‌رسند.

انتخاب نوع سيستم بستگى به شرايط محلى به‌ويژه آب و هوا و فضاى قابل دسترس دارد. حتى ممکن است براى استفاده بهينه از کليه امکانات موجود هر سه سيستم با هم تلفيق شوند.

در آفريقا، استراليا و مناطق وسيعى از آمريکا داراى مناطق وسيع با پوشش گياهى ضعيف هستند از سيستم باز استفاده مى‌شود. در اروپا سيستم مديريتى به‌دليل محدوديت زمين، وابسته است. در سيستم بسته تخم‌ها از لانه جمع‌آورى شده و جوجه‌کشى به‌صورت مصنوعى صورت گرفته و جوجه‌ها در فضاى بسته نگهدارى مى‌شوند. پرندگان جوان و بالغين در ماه‌هاى سبز از مرتع استفاده کرده و در عين حال بسته به عملکرد آنها غذاى دستى آماده و ويتامين‌ها و مواد معدنى اضافى به آنها داده مى‌شود. با جمع‌آورى تخم‌ها و جوجه‌کشى مصنوعى از يک شترمرغ ماده در سال بيشتر از ۲۰ جوجه گرفته مى‌شود. اين سيستم مديريتى تماس نزديک با پرندگان و مشاهدات مداوم به‌خصوص در مورد جوجه‌ها را مى‌طلبد. چنين مراقبت متمرکزى باعث رام شدن پرنده و نيز مهار آسان آن مى‌گردد. نزديکى زياد پرندگان در سيستم بسته خطر ابتلاء به بيمارى را بالا مى‌برد و لذا لازم است علاوه بر مراقبت دقيق يک برنامه بهداشتى قرص و محکم و واکسيناسيون منظم پياده گردد.