تنظیم انسولین و پایش قند خون در ورزشکاران دیابت نوع I

اگر زمان فعاليت کمتر از ۳۰ دقيقه است، معمولاً نيازى به تنظيم دوز انسولين نمى‌باشد. براى فعاليت‌هاى طولانى‌تر بايستى دوز به‌صورتى تنظيم شود که عمل انسولين در زمان فعاليت را حدود ۱۵ تا ۴۰% کاهش دهد. کاهش دقيق بستگى به شدت و مدت فعاليت داشته و به‌طور قابل توجهى در هر فرد متغير مى‌باشد. از اين‌رو، براى فعاليت در صبح، يک دوز انسولين با اثر کوتاه بايستى حدود ۱۵ تا ۴۰% قبل از صبحانه کاهش يابد.

اگر تمرينات يا فعاليت در بعدازظهر انجام مى‌گيرد، انسولين با اثر متوسط، اگر قبل از صبحانه مصرف مى‌شود بايستى کاهش يابد. اگر يک ورزشکار بر روى ترکيبى از انسولين کوتاه اثر قبل از هر غذا و انسولين با اثر متوسط در شب مى‌باشد، دوز کوتاه مدت قبل از نهار براى فعاليت بعدازظهر کاهش مى‌يابد.

اگر برنامهٔ ورزشى يا يک مسابقه ويژهٔ شديد و طولانى مى‌باشد، نظير ورزش سه‌گانه يا دو يا دوچرخه‌سوارى آخر هفته، در اين‌صورت يک کاهش بيشتر در دوزهاى انسولين بايد انجام گيرد. در اين وضعيت، کاهش دوز صبحگاهى کوتاه اثر (بى‌رنگ) و دوز اثر متوسط (تيره) تا حدود ۵۰% بايد انجام گيرد.

در بعضى مواقع، نظير مسابقهٔ ماراتن، انسولين به‌طور کلى حذف و هيچ عارضه‌اى مشاهده نشده است؛ از طرفي، اگرچه پرهيز از ايجاد هيپوگليسمى در فعاليت مهم است، اما کاهش اضافى دوزهاى انسولين مى‌تواند به هيپوانسولينمى منجر شود و به هيپرگليسمى منتهى شود و به افزايش از دست‌دهى مايع، احتمالاً کيتوزيس و خطر زياد دِ‌هيدراسيون و استرس گرمائى ختم شود.

پايش سطح قند خون

بايستى تأکيد کرد که تغيير قابل توجهى در پاسخ افراد مختلف به يک نوع فعاليت، و از يک نوع افراد نسبت به فعاليت‌هاى گوناگون وجود دارد. براى يک فرد بسيار مهم است که پاسخ خود به تمرين را در طى ورزش با اندازه‌گيرى مکرر سطح قند خون مويرگى پايش نمايد. اين مؤثرترين وسيله براى تصميم‌گيرى براى زمان افزايش دريافت غذا يا کاهش مناسب دوز انسولين مى‌باشد. يک طرح تنظيمى براى يک فرد را مى‌توان با توجه به تنظيم‌هاى دريافت کربوهيدرات و دوزهاى انسولين برنامه‌ريزى کرد. وقتى يک الگوى پاسخى براى يک فرد مشخص در يک رشتهٔ ورزشى معين به‌دست آمد، به احتمال زياد آن الگو در موقعيت‌هاى آتى نيز مشابه خواهد بود و بنابراين تنظيم‌هاى مناسب قابل پيش‌بينى خواهد بود.

اگر فعاليت طراحى نشود و دادن انسولين ادامه يابد، سپس تنظيم دريافت کربوهيدرات در طى فعاليت -براى مثال در بازى فوتبال- لازم خواهد بود. تنظيم براى دوزهاى انسولين و دريافت کربوهيدرات پس از پايان فعاليت نيز هنوز لازم بوده و اينها را مى‌توان با اندازه‌گيرى‌هاى مکرر سطح قند خون مويرگى تنظيم کرد.