جمعه, ۳۱ فروردین, ۱۴۰۳ / 19 April, 2024
مجله ویستا
اتیولوژی
|
| ||
| ||
| ||
| اتيولوژى سيفيليس يک عفونت مزمن سيستميک است که توسط اسپيروکت ترپونماپاليدوم ايجاد مى‌شود. | ||
| ||
| اپيدميولوژى تقريباً تمام موارد سيفيليس به‌دنبال تماس جنسى با ضايعات عفونى ايجاد مى‌شود؛ راه‌هاى کمتر شايع انتقال شامل تماس شخصى غير جنسي، تماس داخل رحمي، و انتقال خون مى‌باشد. افزايش تدريجى تعداد موارد جديد سيفيليس عفونى از سال ۱۹۵۶ در ايالات متحده توسط ۴ سيکل ۱۰-۷ ساله قطع شده است. در هر کدام از اين سيکل‌ها افزايش و کاهش سريعى در ميزان بروز بيمارى وجود داشته است. بعد از آخرين افزايش موارد در سال ۱۹۹۰، دوباره تعداد موارد گزارش شده شاليانه به ميزان بيشتر از ۸۰% کاهش يافته است. در طول دوره اوليه اپيدمى ايدز، تقريباً نيمى از بيماران مبتلا به سيفيليس اوليه را مردان هم‌جنس‌گرا و دوجنس‌گرا تشکيل مى‌داد. به دليل تغيير رفتارهاى جنسى ناشى از اين اپيدمي، اين نسبت کاهش يافته است. جديدترين اپيدمى سيفيليس عمدتاً مردان و زنان غير هم‌جنس‌گراى آمريکائى آفريقائى تبار را گرفتار نمود و عمدتاً در مناطق شهرى روى داد. ميزان بروز سيفيليس مادرزادى با ميزان بروز سيفيليس عفونى در زنان مرتبط است. پنجاه درصد تمام تماس‌هاى شناسائى شدهٔ بيماران مبتلا آلوده هستند، لذا درمان 'اپيدميولوژيک' تمام تماس‌ها براى کنترل سيفيليس مهم است. | ||
| ||
| سيفيليس در بيشتر اوقات با تست‌هاى سرولوژى تشخيص داده مى‌شود. تست‌هاى غير ترپونمائي، از قبيل VDRL و RPR، براى بيماريابى اوليه و تعيين مقدار آنتى‌بادى سرم به‌کار مى‌روند و معمولاً با درمان منفى مى‌شوند. تست‌هاى اختصاصى ترپونمائي، از قبيل FTA-ABS و MHA-TP، در مواردى که مثبت شوند، تشخيص سيفيليس را مسجل مى‌کنند، و در مواقعى که منفى باشند، موارد مثبت کاذب تست‌هاى غير ترپونمائى را مشخص مى‌نمايند، و حتى بعد از درمان، مثبت باقى مى‌مانند. تست‌هاى غير ترپونمائى مثبت کذاب در وضعيت‌هاى مختلفى بروز مى‌کنند، ولى در اين موارد تيترها به‌ندرت از ۱:۸ تجاوز مى‌کند. ارزيابى در زمينه تاريک براى بررسى ضايعات مرطوب جلدى مشکوک به‌کار مى‌رود. DFA براى شناسائى ارگانيسم دراسميرهاى فيکس شده استفاده مى‌شود. تکنيک‌هاى مبتنى بر PCR در حال پيدايش هستند. بررسى از نظر نوروسيفيليس به‌وسيله پونکسيون کمرى (LP) در موارد زير توصيه مى‌شود: بيماران داراى نشانه‌هاى نورولوژيک، سيفيليس درمان نشده با طول مدت نامشخص يا بيشتر از يک سال، شکست درمان، تيتر سرمى VDRL يا RPR بيشتر از ۱:۳۲، يا احتمال درمان با داروهاى غير پنى‌سيلين. همچنين، در بيمارانى که تست‌هاى VDRL يا RPR آنها يک سال پس از درمان مثبت مى‌ماند، بايد LP انجام شود. | ||
| به‌دليل اينکه داروهاى استاندارد براى درمان سيفيليس زوردرس در CSF به غلظت‌هاى کشنده براى ترپونماها نمى‌رسند. برخى از صاحب‌نظران انجام LP را در سيفيليس ثانويه و نهفته زودرس، به‌ويژه در بيماران آلوده به HIV، توصيه مى‌کنند. شايع‌ترين يافته‌هاى CSF پلئوسيتوز و افزايش سطح پروتئين است. VDRL مايع مغزى نخاعى يک تست تشخيصى بسيار اختصاصى ولى نسبتاً غير حساس است. تست FTA جذب نشده بر رورى CSF حساسيت بيشترى دارد ولى کمتر اختصاصى است. تست FTA جذب نشده منفى CSF نوروسيفيليس را رد مى‌کند. تمام بيماران مبتلا به سيفيليس تازه تشخيص داده شده بايد از نظر HIV بررسى شوند، همچنين، بيماران مبتلا به عفونت HIV تازه تشخيص داده شده بايد از نظر سيفيليس ارزيابى شوند. هيچ شواهدى مبنى بر تغيير حساسيت تست‌هاى سرولوژيک سيفيليس در بيماران آلوده به HIV وجود ندارد. برخى از صاحب‌نظران براى تمام بيماران آلوده به HIV مبتلا به سيفيليس، بررسى CSF را توصيه مى‌کنند. بعد از درمان، انجام تست‌هاى سرولوژيک در تمام بيماران (به‌ويژه در افراد آلوده به HIV نيز) مهم است. | ||
| ||
