تشخيص روشهاى اسکنينگ عموماً تشخيص را مسجل مىسازند؛ CT از همه بهتر است. اولتراسونوگرافى بهويژه براى RUQ، کليهها، و لگن مفيد است. گلبولهاى سفيد نشاندار شده يا گاليوم و اينديوم در آبسهها متمرکز مىشوند و ممکن است براى يافتن تجمعات مفيد باشند. در صورتىکه يک آزمايش منفى باشد، در مواردى آزمايش دوم ممکن است کمککننده باشد.
درمان
درمان عفونتهاى داخل شکمى شامل شناسائى کانون اوليه عفونت، تجويز آنتىبيوتيکها بر عليه ارگانيسمهاى احتمالى و انجام درناژ در صورت يافتن يک يا چند آبسهٔ قطعى است. درمان آنتىبيوتيکى به همراه درناژ (از طريق پوست يا جراحي) استفاده مىشود و معمولاً بر ضدٌ ارگانيسمهاى دخيل در عفونت زمينهاى (عموماً شامل باسيلهاى گرم منفى هوازى و بىهوازىها) تجويز مىگردد. کارآئى آمينوگليکوزيدها، سفالوسپورينهاى نسل سوم، و کينولونها برعليه باکترىهاى گرم منفى هوازى و اختيارى بيشتر از داروهاى ديگر ثابت شده است، ولى در صورتىکه احتمال وجود ارگانيسمهاى بىهوازى داده مىشود، به همراه اين داروها بايد از آنتىبيوتيک ديگرى بر عليه آنها (مثلاً مترونيدازول) استفاده کرد.
انواع
آبسههاى کبدى
آبسههاى کبدى کبد عضوى داخل شکمى است که بيشترين آبسهها در آن تشکيل مىشوند. تب شايعترين علامت هنگام مراجعه است. تنها ۵۰% بيماران نشانهها يا علايمى دارند که پزشک را متوجه ربع راست فوقانى شکم مىنمايد (از جمله هپاومگالي، تندرنس، يا زردى).
آبسههاى طحالى
آبسههاى طحالي، اين آبسههاى را در بيشتر موارد تنها در اتوپسى تشخيص مىدهند. بهطور معمول، آبسههاى طحالى بر اثر انتشار خونى ايجاد مىشوند. آندوکارديت باکتريال شايعترين عفونت همراه است. درد شکم در ۵۰% بيماران وجود دارد ولى نها در نيمى از اين موارد در ربع فوقانى چپ شکم لوکاليزه مىشود. تب شايع است؛ اسپلنومگالى در حدود ۵۰% موارد وجود دارد.
آبسههاى کليه و دور کليه
آبسههاى کليه و دور کليه اين آبسهها شايع نيستند و عموماً بهدنبال UTI اوليه، که اغلب به همراه سنگ ادرارى است، ايجاد مىشوند. تابلوى بالينى غير اختصاصى است. بيماران ممکن است درد پهلو يا شکم داشته باشند؛ ۵۰% تب دارند. درد ممکن است به کشاله ران يا ساق پا انتشار يابد.