گازگرفتگی عنکبوت بیوه

گازگرفتگى عنکبوت تنها اقليت کوچکى از همه گونه‌هاى عنکبوت رفتار تهاجمى داشته و داراى نيش‌هائى هستند که قابليت سوراخ کردن پوستانسان را دارند. بيشتر گزيدگى‌هاى عنکبوت دردناک هستند ولى از لحاظ ديگر مضر نيستند. در عين حال مسموميت به‌وسيله عنکبوت‌هاى قهوه‌اى يا Fiddle (گونه‌هيا لوکسوسل)، عنکبوت‌هاى بيوه (گونه‌هاى لاترودکتوس)، و بعضى از انواع ديگر عنکبوت مى‌تواند حيات را به خطر بيفکند. شناسائى عنکبوت مزاحم بايد انجام گيرد. براى گزيدگى عنکبوت‌هاى منزوى قهوه‌اى و بيوه درمان‌هاى اختصاصى وجود دارند.

گازگرفتگى عنکبوت منزوى

گازگرفتگى عنکبوت منزوى و آراکنيديسم نکروتيک نکروز شديد پوست و بافت زيرجلدى به‌دنبال ورود سم لوکسوسل رکلوزا (عنکبوت منزوى قهوه‌اي) ايجاد مى‌شود. ابتدا محل گزيدگى مى‌تاند بدون درد باشد يا سوزش داشته باشد. در عرض چند ساعت بعد، محل آن دردناک، خارش‌دار، سفت، و داراى حاشيه ايسکمى و اريتم مى‌شود. تب، لرز، سردرد، و ساير سمپتوم‌هاى سيستميک غير اختصاصى در فاصله سه روز از گزش ايجاد مى‌شوند. ضايعات به‌طور تيپيک بدون درماندر مدت ۳-۲ روز بهبود مى‌يابند. در موارد شديد، اريتم گسترش مى‌يابد. ضايعه هموراژيک و نکروتيک مى‌گردد و روى آن يک تاول قرار گرفته است. يک اسکار سياه ايجاد مى‌شود. پوست آن کنده مى‌شود و يک جوشگاه (اسکار) عميق برجا مى‌گذارد. مرگ، اگرچه نادر است، به‌علت هموليز شديد و نارسائى کليه ايجاد مى‌شود.

درمان

درمان اوليه شامل تميز کردن موضعى زخم، به‌کار بردن پانسمان استريل، و کمپرس سرد، بلند کردن و بى‌حرکت کردن شل مى‌باشد. داروهاى مسکن، آنتى‌هيستامين‌ها، آنتى‌بيوتيک‌ها، و پروفيلاکسى کزاز بايد در صورت وجود انديکاسيون، تجويز شود. تجويز داپسون در عرض ۷۲-۴۸ ساعت (mg ۵۰-۱۰۰ خوراکى دوبار در روز پس از رد بيمارى کمبود G6PD) مى‌تواند پيشروى ضايعات نکروتيک را متوقف سازد. استروئيدهاى لوکال يا سيستميک اثرات اثبات‌شده‌اى نداشته‌اند. اکسيزيون فورى جراحى زخم زيان‌آور مى‌باشد. پادزهر آن براى استفاده در آمريکا تأييد نشده است.

گازگرفتگى عنکبوت بيوه

عنکبوت‌هاى بيوهٔ ماده به‌علت نوروتوکسين قوى خود مشهور مى‌باشند. بيوه سياه (لاترودکتوس ماکتانس) در همه ايالات آمريکا غير از آلاسکا يافت شد است. به محل گزيدگى اوليه توجهى نمى‌شود يا احساس فرو رفتن يک سوزن تيز به‌وجود مى‌آيد. دو علامت قرمز کوچک، اريتم خفيف، و ادم در محل ورود نيش ايجاد مى‌شود. بعضى از افراد هيچ سمپتوم ديگرى را تجربه نمى‌کنند. در افراد ديگر، کرامپ‌هاى دردناک از محل گزش به عضلات بزرگ اندام‌ها و تنه در عرض ۶۰-۳۰ دقيقه گسترش مى‌يابند. سفتى و درد شديد عضلات شکمى مى‌تواند پريتونيت را تقليد کند ولى شکم به لمس حساس نيست. ساير ويژگى‌هاى شامل آب‌ريزش از دهان، تعريق، استفراغ، هيپرتانسيون، تاکيکاردي، تنفس پرزحمت، اضطراب، سردرد، ضعف، فاسيکولاسيون، رابدوميوليز، پارستزي، هيپررفلکسي، احتباس ادراري، انقباضات رحمي، و زايمان زودرس مى‌باشد. مرگ در اثر ايست تنفسي، خونريزى مغزي، يا نارسائى قلبى اتفاق مى‌افتد.

درمان

درمان شايع تميز کردن موضعى زخم، به‌کار بردن بسته‌هاى يخ، و پروفيلاکسى کزاز مى‌باشد. داروهاى مسکن و آنتى‌اسپاسموديک (مانند بنزوديازپين‌ها و متوکاربامول) ممکن است هيپرتانسيون ار تخفيف دهند. اگر اين‌طور نباشد، داروهاى ضدٌ هيپرتانسيون اختصاصى بايد مصرف شوند. پادزهر اسبى به‌طور گسترده‌اى در دسترس است. تجويز سريع وريدى يک يا دو ويال درد را تسکين مى‌دهد و مى‌تواند زندگى فرد را نجات دهد. البته با در نظر گرفتن خطر واکنش‌هاى آلرژيک استفاده از پادزهر بايد به موارد شديد که موجب ايست تنفسي، هيپرتانسيون مقاوم به درمان، تشنج شده است و يا حاملگى محدود گردد.