کهگیلویه و بویراحمد

ازدواج

در اين سامان ازدواج يک مسأله فردى نيست و افراد خانواده و فاميل در اين باب تصميم‌گيرنده‌اند. در صورت رسيدن پسر به سن ازدواج، پدر و مادر داماد با مشورت با نزديکان خود يکى از ريش‌سفيدان را وادار کرده تا محرمانه به خواستگارى رود و کسان داماد ريش‌سفيدان را همراهى مى‌کنند. در صورت موافقيت خانواده‌ها به عروس پاگشا مى‌دهند (چند سکه طلا) که عنوانى است براى آمد و رفت؛ يکى دو ماه بعد چند نفر از خانواده پسر رسماً و به‌صورتى آشکار به خواستگارى مى‌روند و انگشترى و چند سکه اشرفى و يک دست لباس با خود مى‌برند. در اين جلسه مبلغ مهريه که براى افراد کم بضاعت گاو و گوسفند و براى افراد مرفه باغ و زمين، با پول و طلا است، تعيين مى‌گردد و تاريخ ازدواج را تعيين مى‌کنند.

به هنگام عقد، عاقد صيغه عقد را سه مرتبه مى‌خواند و هر بار که جوابى بشوند با ترکه‌اى که به‌دست دارد به سر عروس مى‌کوبد، عروس جواب منفى مى‌دهد تا با روسم که بله مى‌گويد و خانوادۀ داماد مجبور به دادن شيربهاء به مادر عروس مى‌شوند. با شنيدن کلمهٔ بله اطرافيان شادى مى‌کنند. به هنگام غروب، عروس و داماد را به حجله مى‌برند.

نام‌گذارى

پس از چهل روز از تولد کودک و گاه پيش از تولد نامى موقتى و بى‌مسما بر کودک گذاشته مى‌شود و پس از سه چهار سال اين نام تغيير مى‌کند و نام ديگرى بر او مى‌گذارند که هميشگى است. ناميدن افراد تنها با ذکر نام مشخص نيست بله اسم هميشه با پسوند نام پدر همراه است و نام پدران معرف فرزندان است.

در اسامى تفاوت جنسيت خود متأثر از زبان و فرهنگ عرب است و تشابه اسمى ميان مذکر و مؤنث وجود ندارد.

اسامى توده مردم از لغات بومى و داراى رديف است؛ اسامى مذکور اين گروه گاه ملهم از ائمه و منسوبان دينى يا پسوند نام آنها و نيز شاه و امير است و گاه منتسب به حيوانات درنده مى‌باشد؛ در اسامى مؤنث، انتشاب به درخت و گل و گياه آشکار است که وضعيت طبيعت غالب را مى‌رساند.