سازمان آموزش کشاورزی

پیشتر آموزش کشاورزى عمدتاً از طريق وزارت آموزش و پرورش و تا حدى از طريق ادارهٔ کل آموزش کشاورزى سازمان ترويج انجام مى‌شد. اما با توجه به صعوبت اين کار، نياز بخش کشاورزى به افراد فنى ماهر، محدوديت امکانات آموزشى در زمينهٔ کشاورزى و گستردگى وظائف وزارت کشاورزى در سال ۱۳۴۴ و به موجب يکى از تبصره‌هاى بودجهٔ همان سال امر آموزش به وزارت کشاورزى واگذار شد و دبيرستان‌هاى کشاورزى به وزارت کشاورزى و منابع طبيعى پيوستند و بعدها به نام مرکز آموزش کشاورزى فعاليت خود را ادامه دادند.

از اين به بعد بر اساس قانون تجديد تشکيلات و تعيين وظايف سازمان‌هاى وزارت مربوطه مصوب نهم اسفندماه سال ۱۳۵۰ ادارهٔ کل آموزش وزارت کشاورزى و منابع طبيعى عهده‌دار تعميم و توسعهٔ آموزش کشاورزى در سطوح مختلف در کشور به‌منظور تربيت کمّى و کيفى نيروى انسانى کشاورزى مورد نياز کشور گرديد. وظايف اين ادارهٔ کل عبارت بود از:

۱- تربيت تکنسين کشاورزى.

۲- آموزش روستازادگان (تربيت کارگر ماهر).

۳- آموزش کشاورزى در دوره‌هاى کوتاه مدت.

۴- تربيت مديران مزرعه.

۵- برگزارى سمينار و کنفرانس‌هاى آموزشى.

۶- آموزش حين خدما کارکنان (وزارت کشاورزى).

۷- ايجاد اشتغال براى دانشجويان دانشکده‌هاى کشاورزى.

۸- کارآموزى تابستانى دانشجويان دانشکده‌هاى کشاورزى.

۹- برگزارى اردوى دانش‌آموزان ممتاز مراکز آموزش کشاورزى.

۱۰- بررسى نيازهاى آموزشى کارکنان وزارت کشاورزى و منابع طبيعى.

۱۱- توسعهٔ مراکز آموزش کشاورزى.

لازم به توضيح است که اين اداره کل به‌موجب لايحهٔ مصوب ارديبهشت ماه سال ۱۳۵۴ (که عيناً نقل خواهد شد) گسترش يافت و به سازمان آموزش کشاورزى تبديل گشت و از سازمان ترويج منتزع گرديد. البته ادارهٔ آموزش ويژه‌اى در سازمان ترويج با اهدافى مشابه اهداف پيشين باقى ماند که هنوز هم فعاليت دارد)