حیوان

گازگرفتگى توسط سگ

سگ‌ها عامل تقريباً ۸۰% زخم‌هاى ناشى از گازگرفتگى هستند و ۲۰-۱۵% اين زخم‌ها دچار عفونت مى‌شوند. عفونت به‌طور تيپيک ۸ تا ۲۴ ساعت پس از گازگرفتگى با درد، سلوليت، و ترشح چرکى و گاهى بدبو تظاهر مى‌يابد. تب، لنفادنوپاتي، و لنفانژيک ممکن است ايجاد شود. اگر دندان سگ سينوويوم يا استخوان را سوراخ کند، ممکن است آرتريت سپتيک يا استئوميليت ايجاد شود. عفونت معمولاً لوکاليزه است ولى مى‌تواند گسترش سيستميک (به‌معنى باکتريمي، آندوکارديت، آبسه مغز) نيز ايجاد شود. انتشار با احتمال بيشتر در بيماران داراى درناژ ضعيف لنفاتيک در ناحيه مبتلا يا دچار ضعف سيستميک سيستم ايمنى ايجاد مى‌شود.

ميکروبيولوژى عفونت زخم گازگرفتگى سگ معمولاً مخلوط است و شاملاستافيلوکوک‌ها، استرپتوکوک‌هاى α-هموليتيک، پاستورلا مولتوسيدا، ايکنلا کورودنس، و کاپنوسيتوفاگاکانيمورسوس (قبلاً DF-2 ناميده مى‌شد) مى‌باشد. بى‌هوازى‌ها نيز (گونه‌هاى اکتينومايسز، فوزوباکتريوم، پرووتلا، و گونه‌هاى پورفيروموناس) اغلب وجود دارند. عفونت ناشى از C. کانيمورسوس مى‌تواند فولمينانت باشد و به‌صورت سندرم سپسيس، DIC، و نارسائى کليوي، به‌خصوص در بميارانى که تحت اسپلنکتومى قرار گرفته‌اند، دچار ديسفونکسيون هيپاتيک هستند، يا به‌هر دليل ديگر دچار نقص سيستم ايمنى هستند، بروز نمايد. اين ارگانيسم نازک ميله‌اى شکل گرم منفى و مشکل‌پسند گاهى در اسمير خون محيطى بيماران سپتيک، با رنگ‌آميزى رايت در داخل PMNها ديده مى‌شود. علاوه بر عفونت‌هاى باکتريال، گاز سگ مى‌تواند هارى را منتقل کند و ممکن است منجر به مسموميت کزاز گردد.

گازگرفتگى به‌وسيله گربه

بيش از نيمى از گازگرفتگى‌ها و چنگ کشيدن‌ها به‌وسيله گربه به‌علت نفوذ منجر مى‌شود. برهمين اساس، گازگرفتگى به‌وسيله گربه نسبت به سگ با احتمال بيشترى به استئوميليت يا آرتريت سپتيک که تبعات گازگرفتگى بر روى مفاصل (به‌ويژه در دست‌ها) هستند، منجر مى‌شود. فلور ميکروبى عفونت‌هاى ناشى از گازگرفتگى گربه معمولاً مخلوط است و انعکاسى از فلور دهان گربه مى‌باشد، اگرچه P. مولتوسيدا مهم‌ترين پاتوژن مى‌باشد. عفونت با p. مولتوسيدا موجب التهاب به سرعت پيشرونده و دردناک مى‌شود که تنها چند ساعت پس از گازگرفتگى همراه با ترشح چرکى يا سروسانگينو تظاهر مى‌يابد. فلور باکتريال مخلوط اغلب وجود دارد و انتشار مى‌تواند رخ دهد. همانند گازگرفتگى سگ، گازگرفتگى گربه نيز مى‌تواند هارى را منتقل کند يا به مسموميت کزاز منجر شود. گازگرفتگى و چنگ زدن گربه نيز ممکن است بارتونلا هنسلا، عامل بيمارى خراش گربه، و بيمارى تولارمى را انتقال دهد.

گازگرفتگى حيوانات ديگر

عفونت‌هاى گازگرفتگى ناشى از گونه‌هاى ديگر نشانه فلور دهانى حيوانى است که گاز گرفت است. گازگرفتگى ناشى از پريمات‌هاى غير انسانى حاوى باکترى شبيه آنهائى است که در گازگرفتگى توسط انسان يافت مى‌شود. گازگرفتگى توسط ميمون‌هاى دنياى قديم (گونه‌هاى ماکاکا) مى‌تواند باعث انتقال ويروس هرپس B (هرپس ويروس سيميه) گردد، که موجب عفونت CNS با مورتاليته بالا مى‌شود.

گازگرفتگى ناشى از جوندگان کوچک و حيواناتى که آنها را شکار مى‌کنند مى‌تواند موجب انتقال تب گازگرفتگى توسط موش، به‌وسيله استرپتوباسيلوس مونيليفورميس (در آمريکا) يا اسپيريلوم مينور (در آسيا) گردد. عفونت به‌وسيله S. مونيليفورميس به‌صورت تب، لرز، ميالژي، سردرد، و آرترالژى مهاجر تظاهر مى‌کند و به‌دنبال آنها راش ماکولوپاپولار ۱۰-۳ روز پس از گازگرفتگى ايجاد مى‌شود (اغلب پس از اينکه گازگرفتگى التيام يافته است). عوارض ممکن است شامل آبسه‌هاى متاستاتيک، آندوکارديت، مننژيت، يا پنومونى باشد. تشخيص به‌وسيله کشت در محيط غنى شده و تست‌هاى سرولوژيک انجام مى‌شود. عفونت به‌وسيله S. مينور موجب التهاب لوکال، درد، و لنفادنوپاتى ناحيه‌اى ۴-۱ هفته پس از گازگرفتگى مى‌شود و به‌دنبال آن بيمارى سيستميک ايجاد مى‌شود. تشخيص به‌وسيله مشاهدهٔ اسپيروکت‌ها توسط ميکروسکوپ انجام مى‌گردد.