روش‌های گروهی

روش‌هاى گروهى شامل تعدادى از فعاليت‌ است که در آنها تماس‌هاى فردى مستقيم بين کارکنان ترويج و مردم وجود دارد، ولى مبناى آن يک به يک نيست. اين روش‌ها، فعاليت‌هاى ترويجى مهمى از قبيل جلسات اجتماعات، نمايش طريقه‌اى و نتيجه‌اي، گردش‌هاى علمى و بازديدها را شامل مى‌شوند. ارزش اصلى اين فعاليت‌ها کمک به مردم است تا در فرآيند يادگيري، از مرحلهٔ علاقه به مرحلهٔ آزمايش پيشرفت کنند.

روش‌هاى گروهى فرصت‌هائى عالى را براى کارکنان ترويج فراهم مى‌کنند تا اطلاعاتى را براى گروهى از مردم ارائه دهند؛ اين اطلاعات اغلب به گونه‌اى هستند که از پيش مورد علاقهٔ همگان است و همه با آن پيوند دارند. اين روش‌ها همچنين فرصت‌هائى را براى تبادل‌نظر و تماس مستقيم بين خود اعضاء گروه و کارکنان ترويج فراهم مى‌آورند. اين فرآيند مى‌تواند به مردم کمک کند تا تصميم خود را بگيرند و در خصوص يک مسئلهٔ اقدامى مشترک انجام دهند. گروه‌ها برخى افراد را در برمى‌گيرند و البته عده‌اى را هم در بر نمى‌گيرند؛ آنهائى که کنار گذاشته مى‌شوند ممکن است احساس فراموش شدگى يا حقارت بکنند و نگرشى بسيار منفى نسبت به هدف‌هاى گروه پيدا کنند. اين نکته‌اى است که هنگام انتخاب يا تشکيل گروه‌ها براى تشويق فعاليت‌هاى ترويجي، به توجهى بسيار دقيق نياز دارد.

بنابه‌ دلايلى از قبيل موارد زير، روش‌هاى گروهى سودمند هستند:

- ارائه يا دريافت کردن اطلاعاتى در مورد يک طرح ترويجى پيشنهادى.

- کمک به ايجاد نگرشى مثبت نسبت به يک طرح.

- معطوف کردن توجه به مشکلاتى که به‌طور مشترک بر اعضاء گروه تأثير مى‌گذارند و راه‌حل‌هاى مناسب براى آن مشکلات.

- ايجاد آگاهى و علاقه نسبت به يک شيوهٔ خاص کشاورزى از طريق توضيح دادن دقيق آن و صحبت کردن دربارهٔ مفاهيم ضمنى آن براى اجتماع محلى و سودهاى احتمالى حاصل از آن.

- ترغيب، راهنمائى و آموزش رهبران اجتماع.

- نمايش دادن مهارت‌هاى اصلى در محلى مناسب.