ايجاد حاد و مخاطره‌آميز ادم آلوئولار ريه اغلب به‌علت ۱. بالا بودن فشار هيدرواستاتيک در مويرگ‌هاى ريوى (نارسائى قلب چپ، استنوز ميتزال) يا ۲. افزايش پرمئابيليته غشاء آلوئولار - مويرگى ريه، مى‌باشد. موارد خاصى (جدول عوامل ايجادکننده ادم حاد ريه) در بيمارانى که قبلاً دچار CHF جبران شده، بوده‌اند يا در بيمارانى که تاريخچه قبلى بيمارى قلبى ندارند، موجب ادم ريوى کارديوژنيک مى‌شوند.
جدول عوامل ايجادکننده ادم حاد ريه
تاکى - يا برادى‌آريتمى حاد
عفونت، تب
MI حاد
هيپرتانسيون شديد
رگورژيتاسيون شديد
افزايش حجم در گردش (مصرف Na، ترانسفوزيون خون، حاملگي)
افزايش تقاضاى متابوليک (ورزش، هيپرتيروئيدي)
آمبولى ريه
عدم کمپليانس (قطع ناگهاني) داروهاى CHF مزمن
يافته‌هاى فيزيکى
فرد به‌شدت بيمار بوده، کاملاً راست نشسته است، تاکى‌پنه، ديس‌پنه داشته و تعريق شديد دارد. ممکن است سيانوز ديده شود. رال‌هاى دو طرفه ريه، و صداى سوم قلب ممکن است شنيده شود. خلط کف‌آلود و داراى رگه‌هاى خون است.
داده‌هاى آزمايشگاهى
در مراحل اوليه، اندازه‌گيرى گاز خون شريانى نشان‌دهنده کاهش PaO2 و PaCO2 مى‌باشد. بعداً، همراه با نارسائى تنفسى پيشرونده، هيپرکاپنه همراه با اسيدمى پيشرونده ديده مى‌شود. CXR توزيع مجدد عروق ريوي، و کدورت منتشر از زمينه ريه همراه با نماى 'پروانه' در ناحيه اطراف ناف را نشان مى‌دهد.
درمان
درمان فورى وتهاجمى براى نجات جان بيمار ضرورى است. معيارهاى زير بايستى تقريباً همزمان اجراء شوند:
۱. بيمار را مستيم بنشانيد تا بازگشت وريدى کاهش يابد
۲. O2 %۱۰۰ را به‌وسيله ماسک تجويز کنيد تا ۶۰ < PaO2 شود. در بيمارانى که آن را تحمل مى‌کنند، فشار مثبت مداوم راه‌هاى هوائى (فشار ۱۰cmHO2) به‌وسيله ماسک موجب بهبودى نتيجه مى‌گردد.
۳. ديورتيک‌هاى لوپ وريدى (فوروسمايد ۱۰۰-۴۰ ميلى‌گرم يا بومتانيد ۱mg)، اگر بيمار به‌طور مزمن ديورتيک مصرف نمى‌کرده است از دوزهاى پائين‌تر استفاده نمائيد.
۴. مورفين ۵mg - ۲ وريدى (مکرر)، گهگاه از نظر هيپوتانسيون يا دپرسيون تنفسى ارزيابى کنيد، نالوکسون بايستى براى معکوس کردن اثرات مورفين در صورت لزوم در دسترس باشد.
۵. کاهش افترولد [نيتروپيست ۱-۵/۰ اينچ، يا سديم نيتروپروسايد وريدى (μg/min ۳۰۰ -۲۰۰) اگر فشار خون سيستوليک< ۱۰۰ ميلى‌متر جيوه باشد]، يک خط شريانى بايد براى مانيتورينگ مداوم فشار خون ايجاد شود.
اگر بهبودى فورى به‌دست نيايد ممکن است به درمان‌هاى اضافى ديگر نياز پيدا شود:
۱. داروهاى اينوتروپيک مانند دوبوتامين، مى‌تواند در ادم ريوى کارديوژنيک همراه با شوک مؤثر باشد.
۲. اگر ديورز فورى با تجويز ديورتيک‌هاى مشاهده نشود، ممکن است حجم داخل عروقى در اثر فلبوتومى (برداشت تقريباً ۲۵۰ ميلى‌ليتر از راه وريد آنته‌کوبيتال) کاهش يافته باشد.
۳. براى هيپوکسمى يا هيپرکاپنه مداوم، ممکن است به انتوباسيون نياز باشد.
۴. براى ادم ريوى مقاوم به درمان همراه با ايسکمى مداوم قلبي، واسکولاريزاسيون مجدد کرونرى زودرس مى‌تواند جان فرد را نجات دهد.
علت ايجادکننده ادم ريه همراه با شوک ارديوژنيک (جدول عوامل ايجادکننده ادم حاد ريه) بايد جستجو و درمان شود، به‌خصوص آريتمى‌ها يا عفونت حاد.
چندين بيمارى غير کارديوژنيک ممکن است در فقدان ديسفونکسيون قلب چپ، به ادم ريوى منجر شوند (جدول مثال‌هاى ادم ريوى غير کارديوژنيک). درمان به سمت بيمارى اوليه هدف‌گيرى خواهد شد.
