جشن آفرینش و گاهنبارها

در ابتداى تورات مى‌نويسد: خداوند در شش روز آسمان‌ها و زمين و ستارگان و آب و گياه و به‌طور کلى همهٔ موجودات را افريد و در روز هفتم بياسود. در قرآن نيز در سوره اعراف آيه پنجاه و دو آمد: به‌درستى‌که پرودگار شما آفريد آسمان‌ها و زمين را در شش روز.

شش گاهنبار به‌شرح زير است:

جشن ميديوزِرم - از يازدهم ارديبهشت که خورشيد روز نام دارد شروع و در پانزدهم همان ماه به پايان مى‌رسد. در اين روزها، آسمان و ستارگان و کهکشان آفريده شده است.

ميديوشِم - در يکصد و پنجمين روز سال يعنى از يازدهم تيرماه که خورشيد روز نام دارد شروع و در پانزدهم اين ماه پايان مى‌گيرد. در اين روزها درياها و آب‌ها آفريده شده است.

پِيتى‌شَهيم - در يکصد و هشتادمين روز سال است که به حساب قديم از بيتس و ششم شهريور که اشتاد روز است تا سى‌ام شهريور مى‌باشد. زمين در اين روزها آفريده شدهاست.

اياتِرم - دويست‌وده روز پس از آغاز سال است. اين روزها به‌حساب قديم از بيست‌و‌ششم مهر که اشتاد روز نام دارد تا سى‌ام مهر است، اما با حساب کنونى از بيستم تا بيست‌وچهارم مهر خواهد بود. در اين روزها گياهان و اشجار آفريده شده است.

ميديازِرم - در دويست و نود روز از سال گذشته است و با تقويم فعلى از دهم تا چهاردهم دى ماه است. در اين روزها جانوران آفريده شده‌اند.

هَمَس‌پَت‌مَدِم - در سيصدوشصت‌وپنجمين روز که روز آخر سال است مى‌باشد، ولى با تقويم فعلى از بيست و پنجم تا آخر اسفند است که مصادف با اول فروردين مى‌باشد. اين گهنبار از پنج گهنبار ديگر مهم‌تر و گرامى‌تر است و يکى از برترى‌هاى اين روز آن است که آفرينش انسان در آن صورت گرفته است.