پاتوفیزیولوژی

پاتوفيزيولوژى ديسفاژى به‌وسيله دو مکانيسم اصلى ايجاد مى‌شود: انسداد مکانيکى يا ديسفونکسيون حرکتي. علل مکانيکى ديسفاژى عبارتند از: لومينال (مانند بولوس بزرگ غذا، جسم خارجي)، ذاتى ازوفاگوس (مانند التهاب، وب و حلقه، تنگي، تومور)، يا خارجى نسبت به مرى (مانند اسپونديليت سرويکال، تيروئيد بزرگ يا توده مدياستينال، فشردگى عروقي). اختلالات فونکسيون حرکتى که موجب ديسفاژى مى‌شوند ممکن است مربوط به نقص در آغاز کردن رفلکس بلع (مانند پاراليز زبان، عدم وجود بزاق، ضايعات که بر اجزاء حسى اعصاب کرانيال X و XI اثر مى‌گذارند)، اختلالات عضله مخطط فارنژيال و ازوفاژيال (مانند اختلالات عضلانى همچون پلى‌ميوزيت، و درماتوميوزيت، ضايعات تورولوژيک همچون مياستيناگراويس، پوليوميليت، يا اسکلروز لترال آميوتروفيک)، و اختلالات عضله صاف مرى (مانند آشالاري، اسکلرودرما، ديستروفى ميوتونيک) باشد.