اتيولوژى (جدول علل هموپتيزي) برونشيت و برونشکتازى شايعترين علل مىباشند. نئوپلاسم هم بهخصوص در افراد سيگارى و وقتى هموپتيزى دائمى است، مىتواند يک علت باشد. در نئوپلاسم متاستاتيک به ريه هموپتيزى نادر است. تروبمور آمبولى ريه، عفونت، CHF علل ديگر مىباشند.
جدول علل هموپتيزى
التهابى
برونشيت
برونشکتازى
سل
آبسه ريه
پنوموني، بهخصوص کلبسيلا
آمبولى سپتيک ريه
نئوپلاستيک
کانسر ريه: سلول سنگفرشي، آدنوکارسينوما، اوتسل
آدنوم برونش
ديگر موارد
ترومبوآمبولى ريه
نارسائى بطن چپ
استنوز ميترال
تروماتيک از جمله جسم خارجى و کنتوزيون ريه
هيپرتاسيون اوليه ريه، مالفورماسيون AV، سندرم آيزن منجر، واسکوليت ريه از جمله گرانولوماتوز وگنر و سندرم گودپاسچر، هموسيدروز ايديوپاتيک ريه، و آميلوئيد دياتز هموراژيک، از جمله درمان با آنتىکوآگولانها
روش نزديک شدن به بيمار
تشخيص
تشخيص (شکل روش نزديک شدن به تشخيص هموپتيزي) اين مهم است که ابتدا ثابت شود خون از مجراى تنفس خارج مىشود. اين سرفه اغلب کفدار است و قبل از خروج آن تمايل به سرفه وجود داشته است. تاريخچه مىتواند تشخيص را نشان دهد. هموپتيزى مزمن در يک زن جوان که از ساير جهات بدون علامت است نشاندهنده آدنوم برونشيال است، هموپتيزى راجعه در بيماران دچار خلط فراوان مزمن حاکى از برونشکتازى است؛ هموپتيزي، کاهش وزن، و بىاشتهائى در يک فرد سيگارى بيانگر کارسينوم است، هموپتيزى توأم با درد حاد پلورتيک نشاندهنده انفارکسيون است.
معاينه فيزيکى
معاينه فيزيکى نيز مىتواند راهنماى تشخيص باشد: فريکشن راب پلور احتمال آمبولى ريه يا ضايعه ديگر مربوط به پلور را مطرح مىنمايد (آبسه ريه، کاويته کوکسيديومايکوزيس، واسکوليت)؛ رامبل دياستوليک حاکى از استنوز ميترال است؛ ويز لوکاليزه نشاندهنده کارسينوم برونکوژنيک است. ارزيابى اوليه شامل CXR است. يک CXR نرمال تومور يا برونکشتازى را بهعنوان منبع خونريزى رد نمىکند. CXR ممکن است يک سطح مايع - هوا نشان دهد که حاکى از يک آبسه يا آتلکتازى ديستال به يک کارسينوم مسدودکننده مىباشد.
پس از آن بيشتر بيماران بايد يک CTاسکن سينه و سپس برونکوسکوپى انجام دهند در حالىکه برونکوسکوپى ريژيد بهخصوص هنگام خونريزى ماسيو يا وجود ضايعه راههاى هوائى پروگزيمال، و در هنگام انتوباسيون اندوتراکئال مفيد مىباشد، بيشتر بيماران بايد بهوسيلهٔ برونکوسکوپى فيبراپتيک تحت بررسى قرار گيرند.
درمان
علاوه بر درمان بيمارى زمينهاي، اساس درمان عبارت است از استراحت در بستر و مهار کردن سرفه با يک ماده مخدر (کدئين ۳۰-۱۵ ميلىگرم يا هيدروکودون ۵ ميلىگرم هر ۶-۴ ساعت). بيماران مبتلا به هموپتيزى ماسيو (بيشتر از ۶۰۰ ميلىليتر / روز) و بيماران دچار نقص تنفسى بهدليل آسپيراسيون خون بايد بهشدت مانتيور شوند در حالىکه تجهيزات ساکشن و انتوباسيون در نزديک بيمار قرار داشته باشد تا بتوان اتوباسيون انتخابى جهت جدا کردن ريه مبتلا به خونريزى را انجام داد. در هموپتيزى ماسيو، انتخاب درمان مديکال يا جراحى اغلب به محل آناتوميک خونريزى و فونکسيون پايه ريهٔ بيمار مربوط مىباشد. محلهاى خونريزى محيطى لوکاليزه را مىتوان توسط قرار دادن يک بالون کاتتر بهوسيلهٔ برونکوسکوپ در يک مجراى هوائى لوبريا سگمنتال تامپوناد نمود (بند آورد). محلهاى خونريزى مرکزى را مىتوان بهوسيلهٔ کوآگولاسيون توسط ليزر درمان کرد. بيماران دچار تهديد شديد فونکسيون ريه مىتوانند کانديد کاتتريزاسيون و آمبوليزاسيون شريان برونکيال باشند.