۱۸۷۱ م. کابل تلگراف زیر دریا

۱۸۶۶ م. کابل دريائى تلگراف

کابل دريائى تلگرافى بين (والنسيا، ايرلند - نيوفاندلند، کانادا) در اقيانوس اطلس شمالى قرار داده شد.

۱۸۶۸ م. دانش‌نامه‌هاى دين و مذهب

حکيم الهى سوئيسى ي.ي. هرتسک با تأليف دايرةالمعارف الهيات و کليساى پروتستان ReaL Encyclopadie fur Protestantiche Theologie Und Kirsche طى سال‌هاى ۱۸۶۸ تا ۱۸۸۲ نخستين دانش‌نامه بزرگ را براى مذهب تهيه کرد. همچنين چاپ انگليسى را هم فيليپ شف، مورخ آمريکائى سوئيسى‌تبار دين و کليساى مسيح به‌صورت مختصر تهيه کرد. در سال (۱۸۸۲ - ۱۸۸۴) ويرايش جديدتر آن را عنوان ديرةالمعارف جديد دانش مذهبى شف - هرتسگ. The new Encyclopedia of R-Ligious Knowledge. Schaff. Herzoge منتشر شد.

۱۸۶۸ م. رايج شدن اولين تمبرها در ايران

به دنبال تصميم ناصرالدين‌شاه براى مدرن کردن پست در ايران، حسن‌على‌خان اميرنظام گروسى وزير مختار ايران در پاريس احضار شد. اميرنظام در فرانسه به علت معاشرت با امپراطور ناپلئون سوم و وزراء فردى شناخته شده بود. لذا دسترسى وى به کارشناسان وزارت پست و ضرابخانه فرانسه و متخصصين کليشه و چاپ تمبر آسان بود. اميرنظام در اوايل در سال ۱۲۸۲هـ.ق. در تهران با کسب اجازه و دستورات لازمه جهت تهيه و چاپ تمبر پست در آخر شوال همان سال به فرانسه مراجعت کرد. در مجله موزه پست پاريس در شماره ۱۴ مورخه پانزدهاوت ۱۸۶۵ مقاله‌اى در مورد تهيه چاپ تمبر براى ايران چاپ شده است. هيئت مذکور پس از بررسى‌هاى لازم بالاخره با کليشه‌هائى که آقاى آلبرت باره (Albert Barre) کارمند ضرابخانه پاريس بود تهيه شد. اين طرح داراى زمينه ظريف شرقى شير و خورشيد در دروه و طرح اسليمى اطراف و اعداد فارسى که جمعاً يک ظاهر ايرانى و ملى به آن داده است تهيه شد. کليه اعضاء هيئت پس از تهيه شدن کليشه‌ها و نمونه‌هاى الوان چاپى در سال ۱۲۸۳هـ.ق. به ايران مراجعت کردند استفاده از اين تمبر به مدت يکسال و نيم در بوته فراموشى سپرده شد تا در اواسط سال ۱۲۸۵هـ.ق. برابر با ژانويه ۱۸۶۸ از تصويب شاه گذشت و اجازه چاپ ديکته و توضيح آن در چاپارخانه داده شد، و چسباندن تمبر بر روى پاکت و محموله‌هاى پستى به جريان افتاد. قديمى‌ترين سند مربوط به اولين چاپ تمبر در ايران سرى تمبر باقرى مى‌باشد، پاکتى است در موزه بريتانيا که تاريخ روى آن جمادى‌الثانى ۱۲۸۵هـ.ق. مطابق با سال ۱۸۶۸ را نشان مى‌دهد.

۱۸۶۸ م. عضويت ايران در اتحاديه بين‌المللى تلگراف

در اول ژانويه ۱۸۶۹ ايران به عضويت اتحاديه بين‌المللى تلگراف درآمد، در سال ۱۲۵۳ اداره تلگراف به وزارت‌خانه تبديل شد و على‌قلى‌خان مخبرالدوله، نخستين وزير تلگراف شد. در بهمن‌ماه ۱۳۱۰ سيم‌هاى تلگراف را دولت انگليس که در تملک خود داشت به دولت ايران واگذار کرد.

۱۸۶۹ م. اختراع اولين ماشين منطق

در سال ۱۸۶۹ ويليام. اس.جونز (William.s.Jevons) (۱۸۸۲ - ۱۸۳۵) اولين ماشين منطق را اختراع کرد. او منطق جبر بول را پس از منطق ارسطو بزرگ‌ترين پيشرفت در منطق مى‌دانست. ماشين وى که براساس الفباء منطقى ساخته شده بود، جهت انجام محاسبات منطقى به‌کار مى‌رفت. قدرت اين ماشين چنان بود که مسائل پيچيده را بسيار سريع‌تر از روش‌هاى غيرمنطقى حل مى‌کرد.

۱۸۷۰ م. روزنامه در ژاپن

روزنامه روزانه (Yokohoma Mainichi) نخستين روزنامه‌اى بود که در ژاپن با حروف سربى چاپ شد. اين روزنامه در سال ۱۸۷۰ بنيان گذاشته شد و از تاريخ ۱۸۷۴ با نام Yoriuri Shimbun تا امروز به انتشار خود ادامه داده است.

۱۸۷۰ م. کاربرد ژلاتين و برمور نقره در عکاسى

در طول قرن‌هاى هفده و هجده توجه بسيارى از دانشمندان و عالمان به سمت شيمى معطوف شد. پزشکان، قضات، معلمان و حتى روحانيون به آن اميد بودند که ماده‌ جديدى کشف کنند. آنها با عناصر و ترکيباتى که داشتند، آزمايش‌هاى مختلفى انجام دادند. بسيارى از نظريه‌هاى ابتدائى شيمى نيز در همين دوران عنوان شد. در سال ۱۷۲۷ تي.اچ.شولز (T.H.Shulze) با ترکيباتى چون نقره بر روى سطحى که پوشيده از گچ و نقره و اسيدنيتريک بود؟ به‌وجود آورد. او دريافته بود که کلرور نقره (ترکيبى از دو عنصر نقره و کلرات) به‌وسيله نور سياه مى‌شود. در سال ۱۸۰۲ يعنى ۶۵ سال بعد تي.وج وود (T.Wedgewood) و همفرى داوى (Humpherey Davy) محلول نقره را روى کاغذ ماليدند که به‌کار بردند. آنها براى ثبت تصوير از دوربين آبسکورا (Obscura) جعبه‌اى ساده با يک سوراخ و يک عدسى ساده به صفحه حساس نور دادند، اما قادر نبودند که تصوير را ثابت نگهدارند. اين مشکل تا سال ۱۸۷۳ ادامه داشت تا آنکه توسط جي.بي.ريد (J.B.Rade) خاصيت سولفيد سديم هيپو کشف شد. اين مورد مناطق نور نخورده را در آب به راحتى حل مى‌کرد و آنچه باقى مى‌ماند تصوير واقعى بود. در سال ۱۸۷۰ دکتر مادوکس (Dr Maddox) طريقه ساختن امولسيونى را معرفى کرد که با استفاده از ژلاتين و مخلوط کردن آن با برمور نقره به‌دست آمد. بعدها اين مواد حساس بر روى کاغذ و فيلم عکاسى پوشش داده شد. چارلز‌هارپر بنيت (C.H.Bennet) امولسيون را در گرماى ۳۲ درجه نگهداشت و حساسيت آن را بالا برد و گرفتن عکس را به يک‌بيستم ثانيه رسانيد. در سال ۱۸۸۰ مواد حساس کلويون از ميان رفت و جاى خود را به ژلاتين و برمور نقره داد که البته روز به روز توسط کارخانه‌هاى سازنده حساسيت آن هم در مقابل نور و هم در مقبال رنگ‌ها، تغييرات شگرفى کرد.

۱۸۷۱ م. کابل تلگراف زير دريا

کابل بين (داروين، استراليا - نيجووانگي، جاوا، اندونزي) در درياى آرافو و درياى باند قرار گرفت و در سال ۱۹۳۰ از سرويس خارج شد.

۱۸۷۱ م. زنان در انگلستان وارد حرفه کتابدارى شدند

همان‌طور که در تاريخ کتابخانه‌ها بين مدرسه کتابدارى بابل و ظهور دوباره مدارس کتابدارى در اواخر قرن نوزدهم و اوايل قرن بيستم در بريتانيا و آمريکا فاصله‌اى طولانى وجود دارد، از زمان فعاليت زنان در کتابخانه‌هاى دوره باستان به‌ويژه 'کدبانوى کتابدار' در معبد تحوت در هرموپوليس تا ظهور مجدد آنان در حرفه کتابدارى در نيمه دوم قرن نوزدهم انگلستان و آمريکا نيز مدتى طولانى مى‌گذرد. استخدام دستياران زن در کتابخانه‌هاى عمومى انگلستان ظاهراً از سال ۱۸۷۱ در منچستر براى جبران کمبود مردان جوان واجد شرايط شروع شد. اين تجربه موفقيت‌آميز بود. دستياران زن از عهده کار خود به‌خوبى برمى‌آمدند. در سال ۱۸۷۹ کتابخانه عمومى منچستر ۳۱ زن در استخدام داشت. با اين حال اين نکته يادآورى مى‌شود که در ميان کتابداران ارشد بريتانيا در اواسط دهه ۱۹۷۰ بيشتر از شش، هفت زن وجود نداشت.

۱۸۷۱ م. اختراع دستگاه دوپلکس (Duplex) و کوادروپلکس (Quadruplex)

مخترع آمريکائي، تامس اديسن (thomas Edison) دستگاه فرستنده و گيرنده خودکار تلگراف و دستگاهى براى مخابرهٔ چهار تلگراف بر يک سيم در آن واحد را اختراع کرد. اين اختراع از نخستين اختراعات وى بود که در سال ۱۸۷۱ به جهان ارائه نمود.