اصطلاح اعتبار اشاره به آن دارد که آزمون تا چه ميزان، چيزى را که قرار بوده است اندازه بگيرد،درست اندازه گرفته است. بهعبارت ديگر بر توانائى آزمون در جدا کردن يا تشخيص کسانى که بيمار هستند از کسانى که بيمار نيستند، تأکيد دارد. براى مثال وجود گلوکز در ادرار يکى از نشانههاى خوب براى غربالگرى ديابت است، اما آزمون معتبر يا دقيق براى اين کار، تست تحمل گلوکز است. درستى به نزديکى مقدار اندازهگيرى شده با مقدار 'واقعي' اشاره دارد.
اعتبار دو جزء دارد: حساسيت (Sensitivity) و ويژگى (Specificiy). وقتى درستى يک تست تشخيص را بررسى مىکنيم، هر دوى اين اجزاء را بايد درنظر گرفت، هر دوى اينها بهشکل درصد بيان مىشوند. ويژگى و حساسيت معمولاً از انجام آزمايش برروى گروهى که بيمارى را دارند و گروه مرجعى که بيمارى را ندارند، بهدست مىآيد. حساسيت و ويژگي، همراه با 'صحت اخباري' (Predictive Accuracy) جزء جدائىناپذير آزمونهاى غربالگرى هستند که در زير شرح داده شدهاند.
کلمه 'a' در جدول (نتيجه آزمون غربالگرى بهوسيله تشخيص قطعي) نشاندهنده کسانى است که نتيجه آزمايش آنها مثبت بوده و شرايط يا اختلال مورد بررسى را دارا بودند (يعنى مثبتهاى حقيقي). گروهى که 'b' نشان داده شدهاند کسانى هستند که پاسخ آزمايش آنها مثبت شده است اما بيمار نيستند (يعنى مثبتهاى کاذب). گروه 'c' شامل کسانى است که نتيجه آزمايش آنها منفى گزارش شده است ولى بيمار بودهاند. (يعنى منفىهاى کاذب). و بالاخره کسانى که نتيجه آزمايش آنها منفى بوده است و بيمار هم نبودهاند در گروه 'd' جاى گرفتاند (يعنى منفىهاى حقيقي).
جدول نتيجه آزمون غربالگرى بهوسيله تشيخص قطعى
نتيجه آزمون غربالگرى
تشخيص
جمع
بيمار
سالم
مثبت
a(مثبت حقيقى)
b(مثبت کاذب)
a + b
منفى
c(منفى کاذب)
d(منفى حقيقى)
c + d
جمع
a + c
b + d
a+b+c+d
بالاخره کسانى که نتيجهٔ آزمايش آنها منفى بوده است و بيمار هم نبودهاند در گروه" d" جاى گرفتهاند ( يعنى منفىهاى حقيقى).