احتیاجات شتر به آب

قدرت شتر در زنده ماندن در شرايط کم‌آبى و به مدت طولانى از مشخص‌ترين خصوصيات اين حيوان است. محل زندگي، سن، نژاد، درجه حرارت، آب و هوا و غذا، ميزان کار يا توليد و مديريت همه برروى ميزان آب مورد نياز حيوان اثر دارند.

از شتران نزديک رودخانه که عادت به نوشيدن آب در هر روز دارند نمى‌توان انتظار کار براى مدت طولانى در محيط بيابان بدون آب داشت، اما با عادت دادن تدريجى مى‌توان اين کار را انجام داد.

فاصله بين دو آب خوردن شتر را هنار يا هبار مى‌گويند. معمولاً منبع آب مصرفى شتر در مناطق کويرى از چاه‌هائى است که به‌وسيله شترداران حفر مى‌شود و در مواقع بارندگى معمولاً شترها از مسيل‌هائى که در اين فصل آب در آنها جارى مى‌شود يا برکه‌هاى کوچک آب استفاده مى‌کنند ولى يکى از منابع اصلى آب براى شرب شتر، آب موجود در علوفه است که به آن توجه نمى‌شود. ولى همين منبع است که باعث مى‌شود حيوان مقاومت زيادى را مقابل خشکى و کم‌آبى اعمال نمايد زيرا آب موجود در نباتات کويرى معمولاً بيش از آن مقدارى است که تصور مى‌شود به‌‌طورى‌که بسته به نوع علوفه و محل زيست ممکن است حيوان روزانه ۲۰ الى ۳۰ ليتر آب را از اين طريق دريافت نمايد و حتى در تابستان نيز ممکن است ميزان آب دريافتى از علوفه کويرى به ۱۰ ليتر در روز برسد البته در جاهائى يا مواقعى از سال که آب موجود در علوفه ۷۵ درصد يا بيشتر باشد شتر نيازى به آشاميدن آب ندارد زيرا آب مورد استفاده بدن خود را به‌طور کامل از اين علوفه‌ها تأمين مى‌نمايد.

از خصوصيات ويژه شتران اين است که همان‌طورى که مى‌توانند مدت زيادى بدون آب به‌راحتى زندگى نمايند وقتى‌که به آب برسند نيز به‌همان راحتى مقدار زيادى آب مصرف نمايند يک شتر سالم و قوى ممکن است در عرض ده دقيقه در حدود يک‌سوم وزن بدن خود آب مصرف نمايد. بالاترين ميزان آب مصرف شده به‌وسيله شتر که اندازه‌گيرى شده ۱۳۵ليتر در عرض ۱۳ دقيقه و ۲۰۰ ليتر در عرض ۲ الى ۳ بار نوشيدن آب بوده است.