درجه حرارت

درجه حرارت

چون فصل گل‌دهى داودى مقارن با سرماى پائيزى است، از اين رو جزء محصولات مخصوص فصل سرما ذکر شده است، ليکن بسيارى از واريته‌هاى داودى در فصل پائيز، به دليل سرما، به گل نخواهند نشست. جوانه‌هاى گل داودى در ماه‌هاى مرداد و شهريور شکل مى‌گيرند و از آنجا که در اين ماه‌ها درجهٔ حرارت در هنگام شب ۱۵ درجهٔ سانتى‌گراد و مناسب است، در نتيجه جوانه‌هاى گل تشکيل مى‌شوند. در بعضى از واريته‌هاى ديررس، زمان تشکيل جوانه‌ها به اواخر شهريور موکول مى‌شود. در کرج طبيعتاً يک چنين گرمائى وجود دارد و اين موقع سال سرد نمى‌شود؛ در نقاط ديگر که هوا نسبتاً سرد است، در صورتى که تشکيل جوانه‌ها به تأخير افتد، گرم کردن گلخانه‌ها دراوايل مهرماه ضرورت مى‌يابد.

بعد از تشکيل جوانه‌هاى گل و رشد آنها، به‌نحوى که قابل رويت باشند، درجهٔ حرارت مناسب براى داودى ۱۲ درجهٔ سانتى‌گراد خواهد بود، و در اين درجهٔ حرارت مناسب براى داودى ۱۲ درجهٔ سانتى‌گراد خواهد بود، و در اين درجه حرارت رشد و نمو گل به نحو مطلوب انجام مى‌پذيرد. اگر درجهٔ حرارت در اين فصول از سال، که زمان تشيل جوانه گل است، بالاتر از ۱۵ درجه باشد تشکيل و تکامل گل به تأخير خواهد افتاد. سرد کردن گلخانه‌ها از طريق سيستم فان‌اندپد در رشد و نمو و گل‌دهى داودى تأثير مهم مى‌گذارد؛

بايستى توجه داشت که گرماى تابستان (اگر درجهٔ حرارت گرما در شب از ۳۰ درجه تجاوز کند) نيز باعث تأخير تکامل جوانه‌هاى گل مى‌شود.

خاک

خاک گلدان‌هاى داودى بايد نسبتاً سبک باشد. بنابراين در مخلوط خاک مى‌بايستى مقدارى ماسه اضافه شود، همچنين براى بهبود خاک مواد آلى کافى به آن افزوده مى‌شود. از تورب، کود دامى پوسيده و يا خاک برگ پوسيده براى اين منظور استفاده مى‌شود. در صورتى که خاک اصلى يک خاک نسبتاً سنگين باشد، يک چهارم مخلوط را اين مواد آلى تشکيل مى‌دهند و در خاک‌هاى سبک‌تر مقدار مواد آلى به يک سوم تنزل مى‌يابد.

ضدعفونى کردن خاک براى جلوگيرى از بيمارى‌هاى آوندى توصيه شده است. در ضدعفونى خاک بايد کليه شرايط مربوط را در نظر داشت تا بعد از آن مسموميت گياهان روى ندهد. در اين مورد، گل داودى نسبت به افزايش آمونياک خاک به‌ شدت حساسيت نشان مى‌دهد. بهترين PH براى داودى حدود ۶ تا ۷ است. در خاک‌هاى قليائى معمولاً زردى انتهائى شاخه‌ها و برگ‌ها مشاهده مى‌شود که اين احتمالاً به دليل عدم جذب آهن اتفاق مى‌افتد.

کود

داودى در اوايل فصل رشد و نمو و موقعى که ريشه‌ها در حال گسترش مى‌باشند به مقدار بيتشرى کود شيميائى نياز دارد، و از ازت در اين مرحله نقش مهمى را بازى مى‌کند. کمبود ازت به‌طور کلى باعث کوتاهى بوته و کوچکى برگ داودى مى‌شو، به‌علاوه رنگ برگ‌هاى داودى که به کمبود اين ماده دچار هستند، به سبز روشن مى‌گرايد و به‌تدريج برگ‌هاى پائين رزد و قهوه‌اى شده، مى‌ريزند. کمبود پتاسيم با زرد شدن کناره‌هاى برگ‌هاى پائين بروز مى‌کند و در صورتى که اين کمبود بيشترشود اطراف برگ‌ها قهوه‌اى مى‌شود و زردى به طرف داخل برگ پيشروى مى‌کند و بيمارى از بخش تحتانى گياه به طرف برگ‌هاى بالا انتشار مى‌يابد.

زردى برگ‌ها و از بين رفتن کلروفيل، به دليل کمبود آهن، در داودى به کرات مشاهده مى‌شد، ليکن عوامل ديگرى نيز که باعث نقصان در رشد و نمو ريشهٔ داودى گردد اين علائم را ممکن است باعث شود.

اگر خاک بسترهاى کاشت داودى از نظر شيميائى تجزيه شود، ميزان مناسب ازت آن بايد در حدود ۲۵ تا ۵۰ پى‌پى‌ام، فسفر آن ۵ تا ۱۰ پى‌پى‌ام وپتاسيم آن حدود ۲۰ تا ۴۰ پى‌پى‌ام باشد.

براى حفظ مواد غذائى خاک در چنين سطوحي، با در نظر گرفتن آبيارى و موضوع شستشوى مواد از خاک داخل گلدان، کودپاشى ازتى و پتاسى بايد در چند نوبت انجام شود. براى اين منظور محلول‌پاشى گلدان‌ها با کودهائى که به خاک حالت اسيدى مى‌دهند، نظير سولفات آمونيم، توصيه مى‌شود. در هر بار کودپاشى غلظت ازت و پتاسيم حدود ۱۰۰۰ پى‌پى‌ام تخمين زده مى‌شود. فسفر را مى‌توان به‌صورت سوپر فسفات تريپل، قبل ازکاشت گياهان، با خاک گلدان مخلوط کرد. کودپاشى بيش از اندازه داودى باعث مسموميت و مرگ بوته‌هاى داودى مى‌شود و داودى در اين‌باره حساسيت نشان مى‌دهد.