واکسیناسیون بین‌المللی و توصیه به مسافران عازم کشورهای گرمسیر

مفهوم جديد حمل و نقل اين است که مسافران به‌راحتى و به‌سهولت بتوانند به هر جائى سفر کنند و بتوانند بدون هيچ توقفى از يک شرايط آب و هوائى به نوعى ديگر، نقل مکان نمايند. نتيجه اين کار، ايجاد يک ارتباط مفيد متقابل بين مردم است که اين ارتباط نه تنها از بعد فعاليت‌هاى تفريحى بلکه در حيطه فرهنگ، علوم و تبادلات تجارى نيز مى‌باشد.

حدود نيم قرن پيش، ملارت مى‌گفت که مسافرت‌هائى که بين مناطق مختلف انجام مى‌شوند آنقدر طولانى‌مدت هستند که مدت زمان کُمون بيمارى‌هاى قابل قرنطينه کردن را بپوشانند و همين مسئله اين امر را امکان‌پذير مى‌کند که از روش‌هاى ايزولاسيون و مصون‌سازى استفاده شود. اما امروزه، وسايل سريع حمل و نقل، نه تنها ما را مجبور به تقويت مراقبت‌هاى بهداشتى در سطح مرزهاى بين‌المللى مى‌کند بلکه سبب بهبود بخشيدن و گسترش اقدامات بهداشتى در فرودگاه‌ها و گسترش مطالعات اپيدميولوژيک در اين مناطق مى‌گردد تا بدين ترتيب اقدامات پيشگيرى‌کننده و کنترل‌کننده ناقلين و مخازن ويروسى تقويت و تحکيم بخشيده شود.

امروزه، مسافرت‌هاى هوائى و نيز تعداد مسافران رو به تزايد است و اين به مفهوم افزايش ريسک توسعه و آلودگى با بيمارى‌هاى مسرى مى‌باشد و البته اين ريسک خود بسته به منطقه‌اى که از آن ديدن به‌عمل مى‌آيد، مدت اقامت و شرايط زندگى متفاوت خواهد بود. چنين شرايطى با وجود اين تصور که اقدامات پيشگيرى‌کننده بهداشتى در سطح مرزها به‌ حد کافى مؤثر است و با تأخير و تعلل مأموران دولتى در تذکر دادن شروع يک اپيدمي، به‌مراتب بدتر خواهد بود.

بنابراين، با افزايش تعداد افرادى که به‌منظور تجارت يا تفريح به مناطق گرمسيرى مسافرت مى‌کنند، نياز به مشورت با پزشکان چه قبل از عزيمت به آن کشورها به‌منظور گرفتن توصيه‌هاى لازم و چه هنگام برگشت به خانه و مشاهده حالت تب، اسهال يا علامت ديگر، بيشتر احساس مى‌شود.

در حالى‌که دانستن موقعيت‌هاى خاص لازم مى‌باشد پزشکان مى‌بايستى سه رکن اساسى را راهنماى خويش قرار دهند: ايمن‌سازي، کموپروفيلاکسي، رعايت بهداشت عمومي.