واکسن‌های ویرال

برترى ايمن‌سازى بر سرم‌درمانى بيشتر بودن طول مدت حفاظتى است که توسط آن به‌جود مى‌آيد.ايمن‌سازى يک جريان فعال را به‌راه مى‌اندازد که از يک طرف شامل حضور آنتى‌بادى‌هاى در گردش و در موارد خاصى لنفوسيت‌هاى تحت تأثير قرار گرفته که در تماس بعدى با آنتى‌ژن فوراً دسترسى هستند، مى‌باشد و از طرف ديگر ايجاد يک سيستم ايمنى حساس شده که در صورت حمله ميکروب‌هاى بيمارى‌زا قادر به پاسخ فورى مى‌باشد. اين واکنش آنامنستيک يا يادآورى‌کننده ناميده مى‌شود.

به‌طور اختصار، دو نوع واکسن قابل تشخيص مى‌باشند:

واکسن‌هاى باکتريال

- واکسن‌هاى زنده ضعيف شده: BCG

- واکسن‌هاى کشته شده: سياه‌سرفه، حصبه، وبا

- توکسوئيدها: ديفتري، کزاز

- واکسن‌هاى پلى‌ساکاريد: مننگوکوکى C+A، پنوموکوکي

واکسن‌هاى ويرال

- واکسن‌هاى زنده ضعيف‌شده: فلج‌اطفال خوراکي، سرخجه، سرخک، اوريون، تب‌زرد

- واکسن‌هاى کاملاً غيرفعال شده: آنفلوآنزا، فلج اطفال قابل تزريق، هاري

- واکسن‌هاى غيرفعال با يک جزء آنتى‌ژني: هپاتيت ‌B