پیروی از رژیم غذائی مذاکره‌گران

رژيم غذائى مذاکره‌گر مى‌تواند تأثير قابل ملاحظه‌اى بر کارآئى او در ميز مذاکره داشته باشد. در اساسى‌ترين سطح، غذا بر متابوليسم بدن اثر مى‌گذارد. کمبود غذا به‌خصوص در وعده‌هاى غذائى طبيعي، مى‌تواند توجه شخص را منحرف ساخته و خستگى زيادى به بار آورد. در نتيجه، در جدول زمانى مذاکرات بايد وقت مناسبى براى صرف غذا در نظر گرفته شود.

به هر حال، اطمينان يافتن از مقدار کافى غذا جذب شده تنها مشکل متابوليسمى نمى‌باشد. براى بيشتر افراد غذا موقتاً هنگام هضم شدن عملکرد حس‌هاى آنها را کند مى‌نمايد. اگرچه بيشتر مذاکره‌گران هنگام شامى طولانى بهترين عملکرد را از خود نشان مى‌دهند، اما بيشتر افراد يک ساعت بعد از ناهار يا شامى متوسط يا سنگين از عملکرد ضعيفى برخوردار هستند. براى به حداقل رساندن اين مشکل، شما بايد از تعيين جلسات مذاکره فوراً بعد از ناهار يا شام امتناع ورزيد. زمانى که در برنامه مذاکرات طولانى بايد برنامه وعده‌هاى غذائى را گنجانيد، اين برنامه‌ها بعد از غذاى صرف شده بايد در برگيرنده جلساتى که نوعى از رقابت در آنها ديده نشوند، باشند. اگرچه در اکثر مذاکرات چنين موقعيتى را فراهم نمى‌آورند، شما و همکارانتان بايد براى رعايت رژيم‌هاى غذائى خود تلاش نمائيد.

قوانين براى رعايت رژيم غذائى فوق بسيار ساده هستند و مى‌توان آنها را هنگام دعوت رسمى به شام و يا هنگام ناهار در ميز کنفرانس به کار بست. اولين و مهم‌ترين قانون اين است که بايد از غذاهاى ساده استفاده نمود. با کاهش مقدار غذاى جذب شده، شما مى‌توانيد احساس خواب‌آلودگى و رخوت را که معمولاً بعد از خوردن غذاى زياد به انسان دست مى‌دهد بر طرف سازيد. دومين قانون، امتناع از خوردن غذاهاى سنگين است. غذاهاى سبک، گوشت‌هائى که به راحتى هضم مى‌شوند مثل مرغ و ماهى اثر کمترى بر هشيارى انسان نسبت به گوشت‌هاى قرمز پرچربي، غذاهاى مرکب از گوشت و آرد و دسر دارند.