آبيارى گوجهفرنگى احتياج به توجه و دقت دارد زيرا آبيارى غيريکنواخت و نامرتب باعث ترکيدن ميوه شده و اين خود ۲۰ درصد محصول را کاهش مىدهد.
دانستن اين موضوع شايد جالب باشد که گوجهفرنگى در شرايط گلخانه ۷۰۰ ليتر آب در هر متر مربع مصرف کرده و براى ساخت يک کيلوگرم ماده خشک به ۲۰۰ ليتر آب احتياج خواهد داشت.
مقدار و زمان آبيارى معمولاً بستگى به شرايط مزرعه يعنى نوع خاک و منطقه کشت دارد. هر چه هوا گرمتر و زمين سبکتر باشد فواصل آبيارى بايد کوتاهتر شود.
بهعلاوه در مراحل تشکيل گُل و توليد ميوه آبيارى بيشترى بايد انجام گيرد. درصورتىکه پس از يک دوره خشکى بارندگى شود و يا اقدام به آبيارى زياد گردد ميوههاى گوجهفرنگى ترک خورده و از کيفيت آنها کاسته خواهد شد.
کوددهى
گوجهفرنگى در مقايسه با ساير سبزىها داراى مواد غذائى زيادى است و بههمين نسبت نيز به کود و مواد غذائى بيشترى نياز دارد.
احتياج اصلى گوجهفرنگى به مواد غذائى با شروع گل و تشکيل ميوه افزايش يافته و اين تا پايان برداشت ادامه خواهد داشت. بههمين دليل هم هست که معمولاً کود شيميائى ازته را به چند قسمت کرده و بهتدريج داده مىشود. البته در اينجا لازم به يادآورى است که ازت زياد در مرحله اوليه رشد گياه باعث افزايش رشد رويشى شده و زمان تشکيل گل و ميوه به تأخير مىافتد. در صورتى که ازت کافى در مراحل مختلف رشد داده شود مقدار محصول افزايش يافته و محصول نيز زودرس مىگردد.
غير از ازت پتاس نيز در تغذيه گوجهفرنگى اهميت فراوان دارد از جمله اينکه پتاس مزه گوجهفرنگى را از طريق افزايش مقدار قند بهبود مىبخشد.
جهت تغذيه کامل گوجهفرنگى مقادير زير کود توصيه مىشود:
کود حيوانى
۳۰ تن در هکتار
ازت خالص
۱۵۰ تا ۱۸۰ کيلوگرم در هکتار
اسيد فسفريک
۸۰ تا ۱۰۰ کيلوگرم در هکتار - مقدار ذخيره خاک بايد مورد توجه قرار گيرد.
پتاس خالص
۲۲۵ تا ۲۷۰ کيلوگرم درهکتار - ״ ״ ״ ״ ״ ״ ״ ״
هميشه فسفر و پتاس را همراه با يک سوم ازت قبل از کاشت نشاء به زمين مىدهند يک سوم بعدى در مرحله تشکيل و رشد ميوه و بقيه ازت ۳ الى ۴ هفته بعد بهصورت سرک داده مىشود. البته کود سرک موقعى نتيجه مىدهد که بوتههاى گوجهفرنگى در حال رشد بوده و بدون آفات و امراض باشند.
هرس
در بعضى از کشورها گوجهفرنگى پابلند را هرس کرده و آن را به قيم مىبندند. اين عمل بيشتر بهمنظور استفاده بيشتر گياه از نور انجام مىگيرد.
زمان هرس کردن معمولاً پس از ظهور اولين خوشه بوده و مثلاً در هرس يک شاخه ساقه را يک برگ بالاى اولين خوشه گل قطع مىکنند.